Starożytny Egipt
Rzeka Nil była sercem cywilizacji egipskiej, umożliwiając rozwój rolnictwa już około VI tys. p.n.e. Początkowo kraj był podzielony na Egipt dolny i górny, a mieszkańcy skutecznie uprawiali głównie orkisz i jęczmień dzięki sprawnemu systemowi irygacyjnemu.
Około IV tys. p.n.e. doszło do ważnego wydarzenia - zjednoczenia państwa egipskiego. Na czele zjednoczonego kraju stał faraon, który sprawował władzę nieograniczoną, czyli despotyczną. Egipskie społeczeństwo miało wyraźną strukturę hierarchiczną przypominającą piramidę, z faraonem na szczycie, a pod nim kolejno: wezyr, kapłani, pisarze i urzędnicy, a na samym dole chłopi i rzemieślnicy.
Egipcjanie stworzyli zadziwiające osiągnięcia, które do dziś budzą podziw. Opracowali kalendarz bazujący na obserwacjach słońca i księżyca, prowadzili skomplikowane operacje medyczne (trepanacja czaszki), leczyli złamane zęby i tworzyli protezy dentystyczne. Rozwinęli matematykę i stworzyli pismo hieroglificzne zapisywane na papirusie.
Ciekawostka: Egipcjanie byli politeistami - wierzyli w wielu bogów, takich jak Re, Horus, Ozyrys, Izyda czy Anubis. Ich wiara w życie pozagrobowe była tak silna, że opracowali zaawansowane techniki mumifikacji ciał, aby zachować je na wieczność.