Starożytne dzieje Grecji i Persji były naznaczone wielkim konfliktem, którego kulminacją była bitwa pod Maratonem wojen grecko-perskich. To starcie z 490 roku p.n.e. pokazało siłę greckiej organizacji wojskowej i determinację w obronie własnej niepodległości.
Hoplici i falanga w starożytnej Grecji stanowili trzon greckiej armii. Byli to ciężkozbrojni piechurzy walczący w zwartym szyku. Każdy hoplita był wyposażony w długą włócznię, miecz, brązową zbroję i charakterystyczną okrągłą tarczę (hoplon). Falanga była formacją, w której hoplici ustawiali się w kilka szeregów, tworząc zwarty mur tarcz i włóczni. Ta taktyka okazała się niezwykle skuteczna w starciu z Persami, którzy preferowali bardziej mobilną, lekką piechotę i łuczników.
Historia imperium perskiego Cyrusa Wielkiego to opowieść o budowie największego dotąd imperium starożytnego świata. Cyrus Wielki, założyciel dynastii Achemenidów, poprzez szereg podbojów stworzył państwo rozciągające się od Azji Mniejszej po Indie. Persowie wprowadzili innowacyjny system administracji, budowali drogi łączące prowincje i stosowali politykę tolerancji wobec podbitych ludów. To właśnie to potężne imperium stanęło do walki z greckimi polis, co doprowadziło do wojen grecko-perskich. Mimo przewagi liczebnej i zasobów, Persowie nie zdołali pokonać Greków, których jedność i zaawansowana taktyka wojskowa okazały się kluczowe dla zachowania niezależności.