Starożytny Rzym to jedna z najpotężniejszych cywilizacji w historii ludzkości, której dziedzictwo wpływa na nas do dziś.
Według legendy, założenie miasta Rzym przez Remusa i Romulusa miało miejsce w 753 roku p.n.e. Bracia bliźniacy, wychowani przez wilczycę, postanowili założyć miasto na wzgórzu Palatyn. Po sporze o lokalizację miasta, Romulus zabił Remusa i został pierwszym królem Rzymu. Miasto rozwijało się dynamicznie, przyciągając nowych mieszkańców i rozbudowując swoją potęgę militarną.
Przyczyny i skutki wojen punickich były kluczowe dla rozwoju imperium rzymskiego. Trzy wojny między Rzymem a Kartaginą (264-146 p.n.e.) doprowadziły do dominacji Rzymu w basenie Morza Śródziemnego. Głównym powodem konfliktów była rywalizacja o kontrolę nad szlakami handlowymi i terytoriami. Najsłynniejszym epizodem był przemarsz Hannibala przez Alpy ze słoniami podczas II wojny punickiej. Ostateczne zwycięstwo Rzymu i zniszczenie Kartaginy otworzyło drogę do budowy potężnego imperium.
Istotnym elementem potęgi Rzymu była jego armia. Reformy Gajusza Mariusza rzymska armia zawodowa całkowicie zmieniły oblicze wojskowości. Mariusz wprowadził stałe wynagrodzenie dla żołnierzy, ujednolicił uzbrojenie i szkolenie oraz otworzył armię dla najuboższych obywateli. Dzięki tym zmianom powstała pierwsza w historii profesjonalna armia zawodowa, która stała się wzorem dla późniejszych pokoleń. System organizacji legionów, taktyka wojenna i dyscyplina rzymskich żołnierzy przez wieki stanowiły niedościgniony wzór dla innych armii.
