Wielka Koalicja i bitwa o Atlantyk
II wojna światowa toczyła się nie tylko na lądzie, ale również na morzach i oceanach. Jedną z najważniejszych operacji morskich była bitwa o Atlantyk, która trwała od 1939 do 1945 roku. Celem tej bitwy było zdobycie panowania na Oceanie Atlantyckim oraz zabezpieczenie statków transportujących żywność, surowce i sprzęt wojenny ze Stanów Zjednoczonych do Wielkiej Brytanii, a od 1941 roku również do ZSRR.
Niemcy w walce na Atlantyku stosowali taktykę znaną jako "wilcze stada", która polegała na atakach na alianckie konwoje przy użyciu U-Bootów (niemieckich łodzi podwodnych). Konwoje to grupy statków handlowych eskortowanych przez okręty wojenne. Ta długa bitwa została ostatecznie wygrana przez aliantów, co miało ogromne znaczenie dla przebiegu całej wojny.
Ważnym momentem w historii Wielkiej Koalicji było podpisanie Karty Atlantyckiej w sierpniu 1941 roku. Było to porozumienie między USA a Wielką Brytanią, później rozszerzone o kilkadziesiąt innych państw. Dokument ten określał zasady odbudowy powojennego świata na demokratycznych fundamentach.
Warto zapamiętać! Wielka Koalicja to przykład tego, jak współpraca międzynarodowa może pokonać nawet najpotężniejszego przeciwnika. Państwa o różnych ustrojach i interesach potrafiły zjednoczyć się przeciwko wspólnemu wrogowi.
Inne kluczowe wydarzenia obejmowały atak Niemiec na ZSRR (22 czerwca 1941), który otworzył front wschodni, oraz napaść Japonii na USA (7 grudnia 1941), która wprowadziła Stany Zjednoczone do wojny. Ważne zwycięstwa aliantów to kapitulacja jednej z niemieckich armii pod Stalingradem w lutym 1943 roku i przegrana Niemców w wielkiej bitwie pancernej pod Kurskiem latem 1943 roku.