Wojny grecko-perskie - kluczowe batalie starożytności
Wyobraź sobie potężne imperium, które chce podporządkować sobie małe, ale dumne greckie miasta-państwa. To właśnie tak rozpoczął się jeden z najważniejszych konfliktów starożytnego świata.
W VI wieku p.n.e. Cyrus Wielki stworzył ogromne Imperium Perskie, które objęło ziemie Bliskiego Wschodu i części Azji Mniejszej. Sytuacja zaostrzyła się podczas powstania jońskiego 499−494p.n.e., kiedy greckie miasta w Azji Mniejszej zbuntowały się przeciwko perskiej władzy.
Król Dariusz postanowił ukarać Greków za wspieranie powstańców i rozesłał heroldów do wszystkich greckich miast, żądając uznania jego władzy. Większość terytoriów się podporządkowała, ale Sparta i Ateny odmówiły. Według legend, Ateńczycy wrzucili perskiego herolda do jamy, a Spartańczycy do studni.
Pamiętaj: Odmowa Aten i Sparty stała się bezpośrednim powodem perskich inwazji na Grecję.
Bitwa pod Maratonem (490 p.n.e.) była pierwszą wielką próbą sił. Persowie pod wodzą Datisa ostatecznie wycofali się, widząc determinację obrońców. Kserkes, syn Dariusza, postanowił dokończyć dzieło ojca i zorganizował jeszcze większą wyprawę, gromadząc wojowników z całego imperium.
Najsłynniejszą bitwą stały się Termopile (sierpień 480 p.n.e.), gdzie Leonidas i jego wojownicy stoczyli heroiczny, choć przegrany bój. Sytuacja odwróciła się, gdy miejscowy pasterz wskazał Persom górską ścieżkę Anopaję, pozwalając im otoczyć greckich obrońców.
Po zwycięstwie pod Termopilami armia Kserkesa zajęła środkową Grecję. Wielu Greków uciekło na Peloponez i okoliczne wyspy, ale greckie siły nie poddały się - przygotowywały się do dalszej obrony, wyznaczając linię obrony pod Salaminą.