Początki konfliktu z Persami
Persowie pochodzili z terenów dzisiejszego Iranu i w VI wieku p.n.e. stworzyli potężne imperium Achemenidów. Szybko podporządkowali sobie greckie wyspy i kolonie, co doprowadziło do napięć.
W 499 r. p.n.e. w greckich koloniach w Azji Mniejszej wybuchło powstanie przeciwko Persom. Powodem była zbyt duża ingerencja władców perskich w politykę podbitych polis. Król perski Dariusz I postanowił rozszerzyć swoje panowanie również na Grecję kontynentalną.
Pierwsza wojna grecko-perska rozpoczęła się w 490 r. p.n.e., gdy wojska perskie (liczące ok. 25 tys. żołnierzy) dotarły pod Maraton. Ateńczycy pod dowództwem Miltiadesa wystawili znacznie mniejszą armię (ok. 10 tys.). Dzięki zastosowaniu szyku bojowego zwanego falangą, Grecy odnieśli niespodziewane zwycięstwo.
💡 Bitwa pod Maratonem zapoczątkowała legendę o niezwyciężonych oddziałach ateńskich i pokazała, że mniejsza, ale lepiej zorganizowana armia może pokonać liczniejszego wroga!
Po śmierci Dariusza I, jego syn Kserkses kontynuował plany podboju Grecji. Tymczasem w Atenach Temistokles, po odkryciu dużych złóż srebra, przekonał swoich rodaków do zbudowania potężnej floty wojennej.