Dalsze walki z Krzyżakami 1412-1435
Wojny z zakonem krzyżackim nie zakończyły się po I pokoju toruńskim. W 1414 roku Władysław Jagiełło zażądał od zakonu zwrotu wszystkich ziem polsko-litewskich, w tym Pomorza Gdańskiego, ziemi chełmińskiej, michałowskiej, a także posiadłości zakonu na Kujawach, Drezdenka i Santoka, oraz Żmudzi i Jaćwieży.
Po odrzuceniu żądań przez zakon, Jagiełło wypowiedział mu wojnę i wkroczył do Państwa Zakonnego. Ta kampania, znana jako "wojna głodowa", charakteryzowała się tym, że rycerze zakonni unikali otwartej bitwy i schronili się w trudnych do zdobycia zamkach. Zniszczenia państwa zakonnego były ogromne.
Vocabulary: Wojna głodowa - nazwa kampanii wojennej z 1414 roku, charakteryzującej się unikaniem otwartych bitew przez Krzyżaków i znacznymi zniszczeniami na terenie państwa zakonnego.
W latach 1414-1418 odbył się sobór w Konstancji, gdzie rozpatrywano spór polsko-krzyżacki, jednak nie podjęto żadnych wiążących decyzji. Rozejm polsko-krzyżacki trwał do 1418 roku.
Najważniejsze bitwy z Krzyżakami w tym okresie obejmowały:
- Kampanię z 1422 roku, gdy Jagiełło z armią polsko-litewską wkroczył na ziemię chełmińską
- Bitwę pod Wilkomierzem w 1435 roku, gdzie wojska polsko-litewskie pokonały wojska zakonne i Świdrygiełły
Example: Przykładem skutecznej dyplomacji polskiej było zawarcie antykrzyżackiego sojuszu z Danią, Norwegią, Szwecją i Pomorzem Zachodnim, a w 1421 roku nawet z Brandenburgią.
Postanowienia pokoju toruńskiego 1411 zostały uzupełnione przez pokój nad jeziorem Melno w 1422 roku, gdzie:
- Polska zyskała posiadłości kujawskie zakonu z Nieszawą
- Żmudź została zwrócona Litwie
- Litwa zyskała większość Jaćwieży oraz dostęp do Bałtyku
Konflikt polsko-krzyżacki trwał nadal, czego przykładem była wojna polsko-krzyżacka w 1431 roku, związana z walką o tron litewski między Świdrygiełłą a Zygmuntem Kiejstutowiczem.