Od Wietnamu do odprężenia
USA, zaniepokojone sytuacją w Wietnamie, w 1964 roku rozpoczęły interwencję zbrojną, wspierając armię południowowietnamską. Mimo militarnych sukcesów, pod wpływem masowych protestów społecznych, Amerykanie na początku lat 70. zaczęli wycofywać swoje wojska. W 1973 roku ostatni amerykańscy żołnierze opuścili Wietnam. Konsekwencją było zajęcie południowego Wietnamu przez komunistów w marcu 1975 roku i utworzenie Socjalistycznej Republiki Wietnamu.
W latach 70. obserwowano znaczący wzrost wpływów ZSRS na świecie. W Chile doszedł do władzy lewicowy Salvador Allende (później obalony przez gen. Augusta Pinocheta). Sowieci odnieśli też sukcesy w Azji (Wietnam, Korea Północna, Indie) i Afryce (Egipt, Libia, Syria, Angola, Mozambik, Etiopia, Jemen).
Pod rządami Breżniewa wzrosły wpływy KGB, które prowadziło intensywne działania przeciwko ruchom opozycyjnym. Jednocześnie lata 70. przyniosły odprężenie (détente) w stosunkach między Wschodem a Zachodem. W 1970 roku RFN zaakceptowała polską granicę zachodnią, a w 1972 roku NRD i RFN uznały swoją wzajemną odrębność.
Warto zapamiętać: Ważnym elementem odprężenia była Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Helsinkach (1973-1975) oraz układy o ograniczeniu zbrojeń strategicznych: SALT I (podpisany przez Breżniewa i Nixona w maju 1972) i SALT II (18 czerwca 1979).