Rzeźba i malarstwo barokowe - kontynuacja

Rzeźba barokowa cieszyła się dużym zapotrzebowaniem, szczególnie w kościołach, gdzie powstawały ołtarze i kaplice. Charakterystyczne cechy to:

• Tworzenie nagrobków o kompozycji piramidalnej.
• Wykorzystanie kamienia, zwłaszcza marmuru i brązu.
• Stosowanie stiuku do tworzenia dekoracyjnych sztukaterii.
• Uzyskiwanie przepychu dzięki złoceniom.
• Wykorzystanie ukrytych okien (tzw. studni świetlnych) dla efektów świetlnych.

Highlight: W rzeźbie barokowej można wyróżnić dwa nurty: barokowy - pełen dynamiki i ekspresji, oraz klasycyzujący - dążący do spokoju i harmonii.

Malarstwo barokowe charakteryzowało się:

• Ogromnym zapotrzebowaniem na obrazy religijne dużego formatu.
• Różnorodną tematyką, w której ścierały się różne koncepcje stylistyczne.
• Stosowaniem luminizmu, pozwalającego na uzyskanie silnych kontrastów światłocieniowych.
• Szeroką gamą barw, zwykle nasyconych.
• Grubym nakładaniem farby, podkreślającym fakturę.
• Dynamicznymi, wielopostaciowymi kompozycjami.

Przykład: "Dziewczyna z perłą" Vermeera jest przykładem malarstwa barokowego, charakteryzującego się silnym światłocieniem i neutralnym, ciemnym tłem.

Vocabulary: Luminizm to technika malarska polegająca na uzyskiwaniu silnych kontrastów światłocieniowych.

Rokoko - charakterystyka i architektura

Rokoko to styl w sztuce europejskiej, który rozwinął się około 1720 roku we Francji i trwał do końca XVIII wieku. Często uważany za ostatnią fazę baroku, charakteryzował się lekkością form i delikatnością dekoracji.

Definicja: Rokoko to styl w sztuce europejskiej, rozwijający się od około 1720 roku, charakteryzujący się lekkością form, asymetrią i delikatną, pastelową kolorystyką.

Architektura rokokowa charakteryzowała się:

• Budową niewielkich pałaców miejskich z zamkniętymi dziedzińcami.
• Tworzeniem mniejszych willi i pawilonów parkowych.
• Rezygnacją z symetrii, klasycznych porządków i proporcji.
• Dążeniem do efektu lekkości i "odmaterializowania" ścian.
• Stosowaniem białych lub pastelowych wykładzin.
• Wykorzystaniem ogromnych okien sięgających podłogi i luster.
• Tworzeniem owalnych salonów.

Przykład: Kościół w Vierzehnheiligen, zaprojektowany przez Balthasara Neumanna, jest doskonałym przykładem architektury rokokowej.

Highlight: Charakterystyczną cechą architektury rokokowej była atektonika, czyli zdobienie ścian jedynie delikatnymi listwami, co dawało wrażenie lekkości.

Styl rokoko cechy obejmowały również:

• Delikatne złocenia i srebrzenia.
• Tworzenie mniejszych, bardziej intymnych pomieszczeń.
• Stosowanie dekoracji ściennej w stylu Ludwika XV.

Sztuka rokoko cechy to przede wszystkim lekkość, delikatność i intymność, które stanowiły kontrast dla monumentalności i przepychu baroku.