Hiragana - podstawowe znaki
Hiragana to pierwszy japoński alfabet, którego warto się nauczyć. Składa się z prostych znaków reprezentujących sylaby. Zacznijmy od podstawowych dźwięków: あいうえお (a, i, u, e, o), które są fundamentem całego systemu.
Kolejne rzędy sylab to: かきくけこ (ka, ki, ku, ke, ko), さしすせそ (sa, shi, su, se, so) i たちつてと (ta, chi, tsu, te, to). Zauważ, że każdy rząd zachowuje ten sam wzór samogłosek: a, i, u, e, o.
Dalej mamy なにぬねの (na, ni, nu, ne, no), はひふへほ (ha, hi, fu, he, ho) i まみむめも (ma, mi, mu, me, mo). Zwróć uwagę, że ふ czytamy jako "fu", nie "hu" - to wyjątek!
Następnie są niepełne rzędy: やゆよ (ya, yu, yo), らりるれろ (ra, ri, ru, re, ro) oraz わをん (wa, wo, n). Znak ん jest wyjątkowy, bo to jedyna spółgłoska bez samogłoski w hiraganie.
Ciekawostka! Znaki z dakuon (czyli z "daszkiem" ") to zmodyfikowane wersje podstawowych znaków. Na przykład か (ka) zmienia się w が (ga) przez dodanie znaku ".
Hiragana ma też zmodyfikowane znaki z dakuon: がぎぐげご (ga, gi, gu, ge, go), ざじずぜぞ (za, ji, zu, ze, zo), だぢづでど (da, dji, dzu, de, do), ばびぶべぼ (ba, bi, bu, be, bo) i ぱぴぷぺぽ (pa, pi, pu, pe, po).