Czasy przyszłe i Present Perfect
Future Simple to najprostszy sposób mówienia o przyszłości. Używamy konstrukcji "will + czasownik": "Dan will help us". Pytania tworzymy przestawiając "will" przed osobę: "Will he visit us soon?", a przeczenia dodając "not": "Susan won't visit us".
Ten czas jest idealny, gdy mówimy o przyszłości używając określeń takich jak "tomorrow" czy "next week". Często używamy go też po czasownikach "think", "promise" i "believe", gdy wyrażamy przewidywania lub obietnice.
Present Perfect to czas, który łączy przeszłość z teraźniejszością. Używamy go, gdy mówimy o czynnościach rozpoczętych w przeszłości, które trwają do chwili obecnej: "They have lived here for 20 years". Budujemy go za pomocą "have/has + III forma czasownika".
🌟 Zapamiętaj kluczową różnicę: "since" używamy z konkretnym momentem w czasie (since 1990), a "for" z okresem czasu (for 20 years).
Charakterystyczne dla tego czasu są określenia: "already", "just", "yet", "since", "for" oraz "recently". Pytania tworzymy za pomocą inwersji: "Have they lived here for 20 years?", a przeczenia dodając "not": "They haven't lived here for 20 years".
Porównaj to z Past Simple - tam mówimy o zakończonych czynnościach, a w Present Perfect o czynnościach z przeszłości, które mają wpływ na teraźniejszość. Możesz to rozróżnić po określeniach czasu - "yesterday", "last week" wskazują na Past Simple, a "since", "for" na Present Perfect.