Adam Mickiewicz - życie i twórczość na emigracji

Podczas pobytu w Rosji, Adam Mickiewicz przebywał początkowo w Petersburgu, a następnie na Krymie, gdzie powstały słynne "Sonety krymskie" (1826 r.). W Moskwie poznał Aleksandra Puszkina, który starał się pomóc polskiemu poecie w opuszczeniu Rosji.

Vocabulary: Sonety krymskie - cykl 18 sonetów napisanych przez Mickiewicza pod wpływem podróży na Krym, uważany za jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego romantyzmu.

W 1829 roku Mickiewicz opuścił Rosję i udał się do Niemiec, a następnie przez Szwajcarię do Włoch. Podczas pobytu we Włoszech dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego w Polsce, w którym z niejasnych powodów nie wziął udziału. W 1831 roku udało mu się jednak przedostać do Wielkopolski.

Wraz z Wielką Emigracją Mickiewicz dotarł do Drezna, gdzie napisał II część "Dziadów". W 1832 roku przybył do Paryża, który był centrum polskiej emigracji. Tam w lipcu 1834 roku ożenił się z Celiną Szymanowską, z którą miał sześcioro dzieci.

Highlight: W tym samym roku, kiedy Mickiewicz się ożenił, ukazał się "Pan Tadeusz" - ostatnie opublikowane przez niego dzieło poetyckie, uznawane za polską epopeję narodową.

W 1839 roku poeta wyjechał do Lozanny, gdzie objął stanowisko profesora literatury łacińskiej. Wkrótce jednak wrócił do Paryża, gdzie w latach 1840-1844 wykładał w Collège de France.

Podczas Wiosny Ludów Mickiewicz organizował we Włoszech Legion Polski, a w 1849 roku redagował "Trybunę Ludów". W marcu 1855 roku zmarła jego żona Celina.

Example: Zaangażowanie Mickiewicza w działalność polityczną podczas Wiosny Ludów pokazuje, że był nie tylko poetą, ale i aktywnym działaczem na rzecz sprawy polskiej.

W październiku 1855 roku, na wieść o wybuchu wojny krymskiej, Mickiewicz wyruszył do Konstantynopola, gdzie chciał zorganizować legion walczący przeciwko Rosji. Mieszkając tam w fatalnych warunkach, najprawdopodobniej zapadł na cholerę i zmarł 26 listopada 1855 roku.

Quote: "Zmarł jak żołnierz na posterunku" - tak często mówiono o śmierci Mickiewicza w Konstantynopolu.

Rok później prochy Adama Mickiewicza zostały sprowadzone do Paryża, a stamtąd w 1890 roku do Krakowa, gdzie zostały złożone w podziemiach katedry wawelskiej, podkreślając jego rangę jako wieszcza narodowego.