Ballada "Lilije" Adama Mickiewicza

"Lilije" to ballada napisana przez Adama Mickiewicza w 1822 roku, stanowiąca część zbioru "Ballady i romanse". Utwór ten koncentruje się na uczuciach i myślach kobiety, która zabiła swojego męża, ukazując jej drogę od zbrodni do kary.

Ballada rozpoczyna się opisem morderstwa dokonanego przez żonę na mężu. Kobieta, dręczona wyrzutami sumienia, wędruje przez puszczę i trafia do chatki pustelnika. Wyznaje mu swoją zbrodnię, a on radzi jej, że tylko zmarły mąż może zachować jej tajemnicę.

Highlight: "Lilije" ukazują romantyczny sposób widzenia świata, gdzie przyroda odzwierciedla stan duszy bohaterki, a zjawiska nadprzyrodzone są integralną częścią rzeczywistości.

W dalszej części utworu pojawiają się bracia zmarłego męża, którzy proponują kobiecie małżeństwo. Pustelnik radzi jej wybrać tego, który stworzy piękniejszy wianek. Wybiera ona wianek z lilii, ale obaj bracia przyznają się do jego wykonania.

Example: Motyw lilii pojawia się wielokrotnie w balladzie - kwiaty te mają przykryć grób zabitego męża, a później wyrastają na miejscu zapadniętej cerkwi.

Ballada kończy się pojawieniem się zjawy męża w kościele podczas ślubu, co prowadzi do zapadnięcia się cerkwi i wyrośnięcia na jej miejscu lilii.

Vocabulary: Ludowość - wykorzystanie elementów kultury ludowej, takich jak wierzenia, obyczaje czy motywy, w literaturze romantycznej.

"Lilije" zawierają liczne środki stylistyczne, takie jak wykrzyknienia i epitety, które budują atmosferę grozy i tajemniczości. Utwór można interpretować jako studium zbrodni i kary, a także jako obraz mechanizmu zapominania o zmarłych.