Barok - geneza i charakterystyka epoki
Barok epoka to okres w kulturze europejskiej, którego nazwa pochodzi od portugalskiego słowa "barocco", oznaczającego perłę o nieregularnym kształcie. Ta etymologia doskonale oddaje charakter epoki, pełnej przeciwieństw, kontrastów i paradoksów.
Barok najważniejsze pojęcia obejmują antynomię, czyli sprzeczność praw lub paradoks, co stanowi kluczowy element barokowego postrzegania świata. Epoka ta rozwinęła się w kontekście ważnych przemian religijnych i społecznych, takich jak reformacja i kontrreformacja.
Reformacja barok to ruch odnowy chrześcijaństwa zapoczątkowany przez Marcina Lutra, który w 1517 roku ogłosił 95 tez, krytykując między innymi praktykę sprzedaży odpustów. Skutkiem reformacji było powstanie kościołów protestanckich, w tym luterańskiego, kalwińskiego i anglikańskiego.
Kontrreformacja barok była odpowiedzią Kościoła katolickiego na reformację. Kluczowym wydarzeniem był Sobór Trydencki (1545-1563), który wprowadził szereg reform mających na celu wzmocnienie Kościoła i przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się protestantyzmu.
Highlight: Kontrreformacja barok skutki obejmowały zwiększenie dyscypliny wśród duchowieństwa, intensyfikację praktyk religijnych wśród wiernych oraz wzmocnienie autorytetu Kościoła.
Barok ramy czasowe w Polsce można podzielić na trzy okresy:
- Prebarok (lata 80. XVI w. - lata 20. XVII w.)
- Barok właściwy (lata 30. XVII w. - lata 70. XVII w.)
- Barok schyłkowy (lata 80. XVII w. - lata 30. XVIII w.)
Barok prezentacja stylistyczna w sztuce i literaturze charakteryzowała się odejściem od renesansowych ideałów harmonii i równowagi na rzecz dynamizmu, kontrastu i bogactwa form.
Example: W architekturze baroku można zaobserwować odejście od płaskich, zamkniętych form renesansu na rzecz głębi, ciemności i form otwartych.
Język poetycki w Baroku cechował się bogactwem i ozdobnością. Poeci barokowi chętnie sięgali po rozbudowane metafory, słownictwo gwarowe i potoczne, a także zapożyczenia z innych języków, tworząc tzw. makaronizmy.
Vocabulary: Makaronizmy to wyrazy lub zwroty z języków obcych wplecione do tekstu w języku ojczystym, często stosowane w poezji barokowej dla uzyskania efektu stylistycznego.