Biblia

Alternatywny zapis:

zwienęta zostały Skradzione, a dzieci zginęty pnez zawalenie się domy. DRUGA ROZMOWA: Bog dalej sądzi że nie ma drugiego sprawiedliwego i bogobojnego człowieka jak Hiob, Szatań proponuje aby zestać na niego chorobę. Hiob pomimo cierpienie pnez trąd uważa, że skoNo pnyjąt od Boga dobro to musi też pnyjąć zto. nie złoneczy Bogu ← HIOB zaczyna zatować, że Physzedt ha Świat nie może doczekać się spotkania z Bogiem TEODYCEA - rozważania nad jednoczesnym istnieniem mitosiernego i kochającego Boga oraz zta na świecie." Tematem księgi Hioba jest postawa człowieka cierpienia wobec HIOBOWA WIEŚĆ - oznacza informację o katastrofie, straszną wiadomość, nieszczęściu, KSIĘGA Kwheleta KOHELET - to inaczej mędrzec premawiający na zebraniu. w księdze •Autor zastanawia się nad sensem życia, nad istotą ludzkiej egzystencji. Dochodzi do wniosku, że wszystko, со Otacza człowieka na ziemi, jest niczym, nie ma żadnej wartości, jest marnością. - W Obliczu Boga wszystkie doczesne wartości stają się nic nieznaczącymi drobiazgami, za którymi nie warto nawet się oglądać. VANITAS VANITATUM ET marnościami i wszystko marność, ONNIA VANITAS - Marność nad TOPOS MARNOŚCI -VANITAS - w księdze Koneleta motyw marności ma uzmystowić ludziom, żelto, do czego się tak bardzo się phywiązują, najczęściej bywa neczą marną. stawa, mądrość, bogactwo, uroda i natura to "gonienie za wiatrem. Jednym pewnikiem jest Bog 1 to czyni oczywistym, na czym człowiek powinien opierać swe życie. Kohelet zastanawia się ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem". Mądrość i wiedza, których człowiek pożąda nie są jednak wiele warte, bo madrość pnyczynia się do zmartwień, a wiedza przyspana cierpienia. W obliczu Boga wszystkie doczesne wartości stają się nic nieznaczącymi drobiazgami, za którymi nie warto się oglądać. 1 Jest to biblijny opis stwonenia świata. Wynika z tego, Swiat stwonyt jeden Bog, jest to więc wyraz monoteizmu, czyli pnekonania, że istnieje tylko jeden Bóg. że génesis Bog stwonyt świat w siedem dni: KSIĘGA RODZAJU O DZIEŃ DZIEŃ 3 DZIEŃ ZIEŃ DZIEŃ DZIEŃ DZIEŃ - 1 KSIĘGA rodzaju Stwonyt niebo oddzielit ciemność Nocą. Stwonyt sklepienie niebieskie i Niebo, księga narodzin księga rodowodu je od mroku, nazwał światłość Dniem, a i ziemię, następnie stwonyt światto i Oddzielit suchą Ziemię od wód, czyli Mona. Następnie stwonyt rośliny, dnewa owoce. PIĘCIOKSIĄG Mojzeszowys Bóg określit pory roku, dni i lata, stwonyt stońce i Księżyc. Stwonyt wszelkie istoty morskie i kwiaty. Bog stwonyt dzikie zwienęta żyjące na lądzie Oraz wszelkie bydto. Na koniec Bog stwonyt cz towieka. Bóg odpoczywat • Księga Rodzaju • Wyjścia • Kaptorska Liczb - Powtchonego Prawa TEOFANIA- objawienie się Boga człowie- kowi (osobiste lub pnez postańca). BOG TRANSCENDENTNY - Bog istniejący poza czasem i přestnenią Aby pretestować wiarę Abrahama, Bog kazat mu złożyć w ofie ne jego jedynego syna, Izaaka. Abraham mimo rozpaczy na myśl o stracie dziecka postano wit wykonać polecenie, phygotowat ottan ofiarny i potożyt ha nim i, powstnymat go, a potem pnekazat Boże błogostawie chtopca, a wtedy pojawit się aniot ństwo jako nagrodę za oddanie i wiarę. Szyk pnestawny Ojcze moj", "Synu mój" - podkreślają znaczenie osoby dla osoby mówiącej, Abraham Historia Abrahama stanowi obraz relacji między Bogiem a człowiekiem w Storym Testamencie. GUSTAW il pokora OJCIEC ↓ ABRAHAM D miłość SYN ↓ 12AAK HERLING GRUDZIŃSKI postuszeństwo OJCIEC ✓ BOG OFIAROWANIE Ofiarowanie" jest opowiadaniem, parafrazą fragmentu Księgi Rodzaju. Zawiera elementy pastiszu - naśladowania stylu lub Swiata pnedstawionego innego utworu, Ma charakter apokryfu, WYRAŻENIA OPISUJĄCE EMOCJE ABRAHAMA: bezsenna noc Abrahama" "Struga szarego jeszcze światta" "Wyglądał jak dziki SYN ✓ ABRAHAM phys tępie szatu Psalmy PSALM to gatunek poezji limycznej o tematyce religijnej, petni funkcje modlitwy poetyckiej. Zbiór psalmów w Biblii obejmuje 150 utworów i jest podzielony na pięć ksiąg. Psalmos (psalm) śpiew do muzyki Psalterionu (instrument) PSALMON BLAGALNE → pisane na okoliczność niebezpieczeństwa, wyrażają uczucia osobiste wb zbiorowe → utożsamiane z hymnami, stawią Boga POCHWALNE DZIĘKCZYNNE → wyraz wdzięczności za dobrodziejstwa UFNOŚCI → mówią o zagrożeniach, motyw zaufania do stwórcy MADROŚCIOWE → pouczają o pnymiotach Boga lub rozważają sytuację człowieka w świecie cechy: • liczne epitety opisujące Boga i wyrażające miłość do niego, liczne anafory, porównania, gradacja (stopniowanie), - metafory, paraleizm składniowy, styl podniosty. Autorstwo psalmów pnypisywane jest królowi Dawidowi. Pupostigh PIEŚŃ NAD PIEŚNIANT SENS DOSŁOWNY ach Ос Oblubieniece Qa Oblubienica Oc Bog SENS ALEGORYCZNY Oa, narod wybrany dusza Ludzka Ten poemat mitosny jest dialogiem między Oblubienica, a Oblubieńcem, dwoje młodych wazi śpiewa o swojej wielkiej " mitości, tęsknocie i namiętności. Oc Jezus Oa Kościót ↳ Język utworu jest niezwykle poetycki, peten porównań, metafor, epitetów. Jego metaforyka często odnosi się do świata phyrody. Bohaterowie występują zawszę On jest częściej predstawiany jako pasten, jest nazy- w jakimś pnebraniu. wany również królem. Ona jest księżniczką, ogrodem lub winnicą. "Pieśń nad pieśniami" PIESN PIERSZA Oblubienica nie może się już doczekać chwili, gdy będzie ze swym Ukochanym. Oblubieniec wychwala urodę ukochanej, nazywa ją "pnyjacidika swoją". Również kobieta zachwyca się urodą swego "krola" "pieśń najdoskonalsza" PIESN DRUGA Oblubienica nazywa siebie narcyzem i lilią, Oblubieniec również widzi ją jako lilię pomiędzy cierniami, gdyż odznacza się na tle innych dziewcząt. Ona pordwnuje ukochanego do jabtoni wśród leśnych dnew, siedzi w jego cieniu i kosztuje stodkie owoce. problematyka Ten poemat mitosny jest dialogiem między oblubienica i Obwubieńcem, dwoje młodych ludzi śpiewa w nim o swej wielkiej mitości, tęsknocie i namiętności. • Język utworu jest peten porownań, prenośni, epitetów, jako metaforyka często odnosi się do świata przyrody - roślin i zwierząt, całość jest zmystowa i nasycona erotyką. ↳„Pieśń nad pieśniami" to mitosny stosunek Boga do narodu Wybranego, a także mówiących o nawróceniu i powrocie narodu - obwubienicy do taski - po wiew jej pnewinieniach. Apokalipsa Apokalipsa to ostatnia księga Nowego Testamenty, której autorem jest Św. Jan. Oznacza ona "odstonięcie", "objawienie". Opisuje ona czasy ostateczne, mowiący - zazwyczaj w spośOD symboliczny- o najgłębszych tajemnicach přeznaczenia świata i losów ludzkości, jej język jest zwykle niejasny, peten symboli i alegorii. Cechy: APOKALIPSA powstała na wyspie Patmos, odkąd Jan dynamiczne, barwne obrazowanie, został karnie zestany przez cesarza Domicjana. Jest to ostatnia księga biblijna. • Styl podniosty, • ostre, kontrastowe kolory, • zbawienie i odkupienie wiernych. Adresatem byli mieszkańcy Azji Mniejszej, nad którymi Jan sprawowat opiekę. Powstała na wyspie Patmos.(karteczka). ↳w kompozycji wyróżniają się cykle: siedmiu listów do siedmiu Kościotow, siedmiu pieczęci, siedmiu trąb, siedmiu znakow, siedmiu czasz i plag: ZWIERZĘTA - lew, wot, onet, zwienę z ludzką twaną. INNE symbolika: jeźdźcy apokalipsy (4), Siedem aniotów z trabami POSTACI BARAN - niewinny i umęczony Chrystus, ALFA OMEGA - Bog istniejący bez początku i korica, JEŹDŹCY APOKALIPSY plagi, jakie spadną na Ziemię: PIERWSZY (na białym koniu) - zwycięstwo Ewangelii Chrystusa DRUGI (na koniu barwy ognia) - wojna RZECI (na czarnym koniu) - gtdd zwarty (na trupiobladym koniu) - śmierć NOWE JERUZALEN - miasto, które stanie się ostoją zbawionych wazi, gazie będa pnebywać w bliskości Boga. TEWIASTA Matka Boska BABILON- Upadek ludzkości i wszelkie jej grzechy SMOK-postać szatana BESTIA wcielone zto, oznaczone liczba 666, która oznacza odwrócenie Boskiej niedoskonałości. Apokalipsa" jest zapowiedzią paruzji (drugiego przyjścia) Chrystusa i Sądu Ostatecznego. Zanim nastąpi koniec, pojawia się znaki - przybędą czterej jeźdźcy, spadnie grad, ogień i gwiazda Piotun. Eggi Jest to księga o wymowie optymistycznej - zapowiada ostateczny triumf Chrystusa nad ztem. symbol alegoria znak mający prenośne znaczenie utrwalone w danej kulturze i niezmienne. Alegorie są zawsze jednoznaczne, np. w bajkach lis- chytroso, znak (stowo, obraz) mający przenośne znaczenie interpretowany w zależności od kontekstu, w jakim się znajduje, są niejednoznaczne.