Biblia stanowi fundamentalne dzieło literatury światowej, które wywarło ogromny wpływ na rozwój kultury i piśmiennictwa.
Gatunki literackie w Biblii są niezwykle zróżnicowane i obejmują między innymi: księgi historyczne, poezję (szczególnie w Psalmach), przypowieści, księgi prorockie oraz listy. Szczególnie istotna jest Księga Hioba, która przedstawia uniwersalną historię cierpienia i wiary. Historia Hioba porusza fundamentalne pytania dotyczące teodycei - problemu istnienia zła w świecie stworzonym przez dobrego Boga. Księga ta wyróżnia się głęboką refleksją filozoficzną i poetyckim językiem.
Styl biblijny charakteryzuje się czterema głównymi cechami: hieratyzmem (podniosłością), obrazowością, powtórzeniami oraz paralelizmem składniowym. Motywy biblijne w literaturze są stale obecne w dziełach różnych epok - od średniowiecza po współczesność. Do najczęściej wykorzystywanych należą: motyw raju utraconego, motyw Apokalipsy, motyw bratobójstwa (Kain i Abel) oraz motyw męczeństwa. Historia przekładów Biblii na język polski jest niezwykle bogata - od średniowiecznej Biblii Królowej Zofii przez Biblię Wujka po współczesne tłumaczenia. Pierwsze tłumaczenie Biblii na język łaciński (Wulgata) zostało dokonane przez św. Hieronima i przez wieki stanowiło podstawę dla kolejnych przekładów. Współcześnie najbardziej cenione polskie przekłady to Biblia Tysiąclecia oraz Biblia Poznańska, które łączą wierność oryginałowi z pięknem języka polskiego.
