Campo di Fiori - analiza wiersza Czesława Miłosza
Dwie historie, jedna prawda o ludzkiej naturze - tak można opisać ten poruszający wiersz. Miłosz pokazuje nam dwa dramaty: egzekucję włoskiego myśliciela Giordano Bruno na rzymskim placu Campo di Fiori oraz powstanie w warszawskim getcie podczas II wojny światowej.
Pierwsza zwrotka to obraz zwykłego targu - ludzie kupują owoce, wino, kwiaty. W drugiej zwrotce wszystko się zmienia: zamiast handlarzy pojawia się kat, zamiast owoców - stos i ogień. Giordano Bruno płonie na stosie, a tłum przygląda się temu jak atrakcji cyrkowej. Po egzekucji życie wraca do normy.
Trzecia zwrotka przenosi nas do wojennej Warszawy, wiosną 1943 roku. Za murami płonącego getta "humy wesołe" bawią się na karuzeli, jakby nic się nie działo. Muzyka miesza się z odgłosami walk. To jeden z najbardziej przejmujących obrazów w polskiej poezji.
Pamiętaj: Motyw wiatru w wierszu to jedyny łącznik między walką w getcie a normalnym życiem na zewnątrz - przenosi popiół ze spalonych przedmiotów i rozwewa sukienki dziewcząt na karuzeli.
Poeta nie osądza, ale pokazuje prawdę o ludzkiej obojętności. Jego zadaniem jest zachować pamięć o bohaterach przez słowo poetyckie, które ma być nośnikiem prawdy o przeszłości.