Dżuma Alberta Camusa to powieść paraboliczna stawiająca fundamentalne pytania o naturę zła i postawę człowieka wobec absurdu egzystencji. Akcja rozgrywa się w algierskim mieście Oran w latach 40. XX wieku, gdzie wybucha epidemia dżumy. Główni bohaterowie, w tym doktor Bernard Rieux, Jean Tarrou i Raymond Rambert, przyjmują różne postawy wobec zagrożenia, od heroicznej walki po próby ucieczki. Powieść analizuje ludzkie reakcje na kryzys i poszukuje sensu w obliczu cierpienia.
• Dżuma to alegoryczna opowieść o złu, która może być interpretowana jako metafora wojny, totalitaryzmu czy ludzkiej kondycji.
• Narrator, doktor Rieux, przedstawia kronikę wydarzeń z perspektywy lekarza walczącego z epidemią.
• Powieść porusza tematy solidarności, odpowiedzialności i heroizmu w obliczu absurdu.
• Albert Camus wykorzystuje epidemię jako tło do filozoficznych rozważań o naturze człowieka i społeczeństwa.