Chłopcy z Placu Broni

Alternatywny zapis:

tarapaty finansowe (dług hazardowy) i odstąpił prawa autorskie do swojej powieści za jedyne 1000 koron. Zostało wydrukowane w wersji książkowej powieści "Chłopcy z ulicy Pawła". Czas i miejsce akcji Głównym miejscem akcji jest Plac Broni, znajdujący się między ulicami Pawła i Marii w Budapeszcie. Z drugiego rozdziału dowiadujemy się, że na Placu Broni stoi dziś kamienica, a miejsce to stało się dla bohaterów symbolem młodości. Wynika z tego, że w utworze mamy do czynienia z retrospekcją (przywołanie wydarzeń z przeszłości). Akcja utworu rozpoczyna się o 12:45 w szkole, w pewien wiosenny dzień; rozgrywa się głównie na Placu Broni, w budynku szkoły i w jego okolicach (ul. Pawła), na wyspie (w Ogrodzie Botanicznym, gdzie spotykały się Czerwone Koszule), a także w domu umierającego Nemeczka. Plan wydarzen 1.Zebranie chłopców na Placu Broni. Wiadomość o haniebnym postępku braci Pastorów. 2. Kradzież chorągwi chłopców z Placu Broni. 3. Wybór przewodniczącego Związku Chłopców z Placu Broni. 4.Wyprawa Boki, Czonakosza i Nemeczka do Ogrodu Botanicznego. 5. Nemeczek w wodzie. 6. Bohaterstwo Nemeczka i powtórna kąpiel. 88888 7.Przed bitwą. 8.Nemeczek uznany za zdrajcę. 9.Gereb wykluczony z grupy. 10. Choroba Nemeczka. 11. Bitwa i zwycięstwo chłopców z Placu Broni. 12. Śmierć Nemeczka. Znaczenie tytulu Tytuł utworu nawiązuje do miejsca, które dla bohaterów stanowiło „małą ojczyznę". Tam się bawili, stworzyli swój Dziki Zachód, budowali fortece i toczyli wojny. W rzeczywistości jednak był to „tylko zwykły skrawkiem ziemi ogrodzony z jednej strony rozwalającym się płotem, a z pozostałych stron zamkniętym przez szare mury kamienic, wznoszących się wysoko pod niebo. [...] Od ulicy Pawła był odgrodzony płotem. Z lewej i prawej strony zamykały go dwie duże kamienice, a od tyłu... otóż to, na tyłach znajdowało się miejsce, które czyniło ów plac terenem niezwykle atrakcyjnym. Albowiem zaczynał się tam drugi, olbrzymi plac, wydzierżawiony przez zarząd tartaku na skład drewna". Dla bohaterów miejsce to urosło jednak do rangi symbolu, bo łączyło się z ich dzieciństwem. Właśnie dlatego chłopcy postanowili walczyć, o Plac Broni, a Nemeczek poświęcił życie, by go bronić. Krótkie streszczenie Uczniowie jednej ze szkół w Budapeszcie spotykali się po szkole i bawili na Placu Broni. Plac ten w rzeczywistości był skrawkiem zieleni przylegającym do murów domów ogrodzonym drewnianym płotem sąsiadował z tartakiem. Chłopcy z Placu Broni bronili swojej siedziby przed drugą grupą chłopców- czerwonoskórymi. Pewnego dnia chłopcy zebrali się na placu, by wybrać przewodniczącego. Dowiedzieli się wówczas, że bracia Pastorowie z obozu przeciwników zmusili Nemeczka do poddania się oraz, że Feri Acz zabrał chorągiew fortecy. Postanowili wybrać się do obozu czerwonoskórych Ogrodu Botanicznego i w zemście przybić kartkę "Tu byli chłopcy z Placu Broni". Następnego dnia w szkole chłopcy zostali wezwani do dyrektora, który polecił im rozwiązanie Stowarzyszenia Zbieraczy kitu. Po skończonych lekcjach zebrali się na Placu Broni i zobaczyli jak Gereb namawiał właściciela tartaku, by przepędził chłopców z placu. Nemeczek, najmniejszy i najsłabszy z chłopców, będący szeregowcem, w nocy wybrał się do czerwonoskórych. Został pojmany za karę wykąpany w zimnym jeziorze. Ogłoszono stan wojenny, Nemeczek się rozchorował, miał wysoką gorączkę. Kolejnego dnia bitwa się zaczęła. Chory Nemeczek też brał udział w walkach- po kryjomu wymknął się z domu. Bardzo walecznie bronił placu, został nawet mianowany kapitanem. Po kilku szturmach chłopcy wyparli wroga z Palcu Broni, dzięki bohaterskiej postawie Nemeczka, który zastapił drogę Feri Aczowi, co pozwoliło chłopcom przypuścić decydujący atak. Po chorego Nemeczka przyszła mama. Zabrała bardzo osłabionego chłopca do domu. Koledzy niepokoili się o jego zdrowie. Przynieśli mu dyplom, ale ten już nie żył. Dozorca placu powiedział chłopcom, że plac zostanie zlikwidowany, gdyż na jego miej scu ma powstać dom. Chłopcy pocieszali się tym, że Nemeczek nie dowiedział się, że plac o który tak bohatersko walczył, został sprzedany. Bohaterowie Ernest Nemeczek uczeń czwartej klasy, jeden z głównych bohaterów powieści. Jego rodzice nie byli zamożni, ojciec pracował jako krawiec. Nemeczek był wątłym, jasnowłosym chłopcem. Był nieśmiały, wśród kolegów jako jedyny był szeregowcem, dlatego musiał salutować im i wykonywać polecenia. O swej odwadze zaświadczył docierając do wrogiego obozu w Ogrodzie Botanicznym i zaświadczając o tym, że nie boi się ich. Był także sekretarzem Związku Kitowców niesłusznie oskarżonym o zdradę i tchórzostwo. Przyjaźnił się z Janoszem Boką, który uczynił go swym adiutantem, a także z Czonakoszem. Miał słabe zdrowie - zmarł po tym, jak przeziębił się podczas wykonywania misji w obronie Placu Broni. Plac był dla niego najważniejszy, traktował go, jak Ojczyznę i nawet tuż przed śmiercią chciał zobaczyć swe ulubione miejsce. • Janosz Boka - skończył czternaście lat i miał chłopięcą twarz, jednak gdy przemawiał, wydawał się poważny. Miał głęboki, spokojny i łagodny głos oraz czarne oczy. Był mądrym chłopcem i zapowiadał się na wartościowego i prawego człowieka, któremu zawsze można było ufać. Budził u kolegów podziw i uznanie. Był dowódcą i kapitanem chłopców z Placu Broni. Nie unikał odpowiedzialności. Był rozważny i dojrzały, postępował zgodnie z zasadami honoru. • Deżo Gereb rywalizował z Boką o przywództwo. Miał gwałtowne usposobienie, był odważny, a nawet zuchwały. Uważał się za lepszego i znacznie bardziej odpowiedniego na wodza. Zdradził chłopców z Placu Broni przechodząc do obozu wroga. Wytłumaczył „czerwonym koszulom", w jaki sposób mogą zająć Plac. Postanowił sam zadbać o zdobycie Placu bez walki. Nie chciał walczyć z byłymi kolegami i przekupił cygarami stróża Słowaka, by przepędził chłopców z Placu Broni. Oficjalnie przystąpił do czerwonych koszul i został podporucznikiem. Nemeczek skrytykował jego zachowanie, a „czerwone koszule" nie chciały mieć już do czynienia ze zdrajcą. Starał się powrócić do dawnych kolegów, jednak początkowo Boka nie zgodził się na to. Jego ojciec chciał być pewny, czy jego syn jest uczciwy, a wówczas Nemeczek zaświadczył o jego niewinności. Napisał list do chłopców z Placu Broni, prosząc o przebaczenie i zaświadczając o swej lojalności. Podczas bitwy o Plac Broni zachował się dzielnie, za co Boka przywrócił mu stopień podporucznika. • Czele uważany był za eleganta, dlatego nie nosił do szkoły podręczników, tylko powyrywane strony potrzebne na daną lekcję. Był fircykiem, ale potrafił zachować się po żołniersku. Nie chciał jednak wydać nieprzyjacielowi nikogo, nawet zdrajcy. Czonakosz wysoki i silny chłopak. Potrafił gwizdać najlepiej w całej szkole, niczym furman. Zawsze był gotowy do bijatyki. Wychował się na wsi. W jego kieszeniach było wszystko: scyzoryk, sznurek, kulki, mosiężną klamkę, gwoździe, klucze, szmaty, notes, śrubokręt i Bóg jeden wie, co jeszcze”. Przyjaźnił się z małym Nemeczkiem i wracał z nim razem ze szkoły. • Weiss należał do Związku Kitowców i był jego prezesem, gdy nauczyciel Rac go rozwiązał. Za karę miał obniżoną ocenę z zachowania o dwa stopnie. Stał na czele delegacji Związku, która miała przeprosić Nemeczka za posądzenie go o tchórzostwo i zdradę. •● Konlay - gdy coś się działo od razu uciekał. Często także płakał. Nie lubił się z Barabaszem i często się z nim sprzeczał. Należał do Związku Kitowców. Podczas bitwy o Plac Broni pełnił funkcję adiutanta generała. Swą misję wykonywał z poświęceniem. Barabasz - był strażnikiem pieczęci w Związku Kitowców, nie przepadał za Kolnayem i często się z nim sprzeczał. Chłopcy pogodzili się po śmierci Nemeczka. Rychter, Lesik należeli do Związku Kitowców oraz chłopców z Placu Broni. Lesik był protokolantem w Związku. Czengey - szkolny prymus, który siedział w pierwszej ławce i z oddaniem wykonywał polecenia nauczyciela. Julia matota