Pobierz z
Google Play
Kręgowce zmiennocieplne
Aparat ruchu
Komórka
Genetyka klasyczna
Układ wydalniczy
Ekologia
Metabolizm
Organizm człowieka jako funkcjonalna całość
Chemiczne podstawy życia
Układ pokarmowy
Rozmnażanie i rozwój człowieka
Proste zwierzęta bezkręgowe
Genetyka
Bakterie i wirusy. organizmy beztkankowe
Genetyka molekularna
Pokaż wszystkie tematy
Układ okresowy pierwiastków chemicznych
Stechiometria
Wodorotlenki a zasady
Sole
Roztwory
Systematyka związków nieorganicznych
Pochodne węglowodorów
Kwasy
Efekty energetyczne i szybkość reakcji chemicznych
Reakcje utleniania-redukcji. elektrochemia
Reakcje chemiczne w roztworach wodnych
Gazy i ich mieszaniny
Budowa atomu a układ okresowy pierwiastków chemicznych
Węglowodory
Świat substancji
Pokaż wszystkie tematy
26.02.2023
1890
104
Udostępnij
Zapisz
Pobierz
Zarejestruj się
Dostęp do wszystkich materiałów
Dołącz do milionów studentów
Popraw swoje oceny
Rejestrując się akceptujesz Warunki korzystania z usługi i Politykę prywatności.
Zarejestruj się
Dostęp do wszystkich materiałów
Dołącz do milionów studentów
Popraw swoje oceny
Rejestrując się akceptujesz Warunki korzystania z usługi i Politykę prywatności.
1. Wyjaśnienie tytułu: ● ● 2. Czas i miejsce akcji: Akcja utworu rozgrywa się w przeddzień Zaduszek, nocą, obrzęd rozpoczyna się wieczorem Miejsce akcji to stara cmentarna kaplica w bliżej nieokreślonej wsi, na terenie Litwy. ● Dziady były obchodzone w Dzień Zaduszny przez ludność Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obrzęd ten, sięgający sięgający swymi korzeniami czasów pogańskich, nazywał się inaczej ,,ucztą kozła". Podczas tego obrzędu przewodniczył tak zwany ,,koźlarz" (guślarz), odprawiał on całą ceremonię. Podczas ,,uczty kozła" wywoływano dusze zmarłych, karmiono je, pojono, przynosząc im tym ulgę. Wysłuchiwano także ich porad, nauk, ostrzeżeń. Przybywały także dusze nieproszone upiory (samobójcy, zbrodniarze). < Dziady cz. II > 3. Gatunek: Dramat romantyczny (cechy dramatu romantycznego w utworze: nawiązania do ludowości, nastrój tajemniczości i grozy, wprowadzenie postaci fantastycznych - duchów, otwarta kompozycja utworu). Adam Mickiewicz 5. Bohaterowie: 4. Motto: „Są dziwy w niebie i na ziemi, o których ani śniło się waszym filozofom" - William Szekspir (Hamlet) (chodzi o to, że w świecie dzieją się nadprzyrodzone zjawiska, których nie da się wytłumaczyć). Utwór A. Mickiewicza łączy w sobie (zgodnie z mottem) elementy świata realnego i fantastycznego. Motto zapowiada tematykę utworu. Świat żywych 1. Guślarz - przewodnik obrzędu, wzywa duchy, ofiaruje im pomoc, odsyła dusze z powrotem w zaświaty. 2. Chór - ludzie uczestniczący w obrzędzie dziadów. 3. Pasterka w żałobie - podąża za nią Widmo młodzieńca. C. Pełnia człowieczeństwa d. Wina i kara e. Duchy, upiory 6. Motywy do wypracowania: a. Cierpienie b. Moralność Świat...
Użytkownik iOS
Filip, użytkownik iOS
Zuzia, użytkownik iOS
umarłych 1. Aniołki - duchy zmarłych dzieci - Józia I Rózi. 2. Widmo Złego Pana. 3. Chór ptaków - duchy chłopców zmarłych z winym Złego Pana. 4. Dziewczyna - duch Zosi. 5. Widmo młodzieńca - przybyło po rytualnym zakończeniu obrzędu - ukochany pasterki. 7. Plan wydarzeń: a. Rozpoczęcie obrzędu dziadów. b. Wezwanie duchów lekkich (spalenie garści kądzieli) - pojawienie się duchów Józia i Rózi. C. Pouczenie wygłoszone przez duchy lekkie. d. Wezwanie duchów ciężkich (zapalenie kotła wódki) - pojawienie się widma Złego Pana. e. Opowieść Kruka o okrucieństwie pana. f. Opowieść Sowy o bezlitosnym panu. g. Pouczenie i przestroga, jaką wypowiada widmo Złego Pana przed zniknięciem. h. Wezwanie duchów pośrednich (spalenie poświęconego wianka) - pojawienie się ducha Zosi. i. Pouczenie wygłoszone przez ducha Zosi. j. k. Koniec dziadów (rzucenie garści soczewicy i maku w każdy róg kaplicy). Przybycie tajemniczego Widma (punkt kulminacyjny). Wyprowadzenie Pasterki, za którą podąża milczące Widmo. 8. Przestrogi i pouczenia moralne: ● Józio i Rózia (zostały przywołane przez zapalenie garści kądzieli + proszą o ziarnka gorczycy) By móc dostać się do nieba, należy doświadczyć pełni człowieczeństwa - przeżyć radości, ale też smutki, ból. Widmo Złego Pana (przywołany przez zapalenie kotła wódki + prosi o dwa ziarnka pszenicy i miarkę wody) Pełnię człowieczeństwa osiąga ten, kto jest litościwy i wrażliwy na ludzką krzywdę, biedę, kto potrafi pomóc bliźnier w potrzebie. Osoba, która nie zna litości, nie jest miłosierna, nie może znaleść się w niebie. ● Zosia - dziewczyna ze wsi (przywołana przez zapalenie wianka ze święconego ziela + prosi o pomoc w dotknięciu ziemi stopami) Nie można pogardzać miłością. Zosia nie szanowała uczuć chłopców, gardziła nimi. Wolała żyć marzeniami, nie doświadczyła prawdziwej miłości - prawdziwego szczęścia, ale i troski o drugą osobę. Osoba, która nie potrafiła żyć rzeczywistością, nie może znaleść się w niebie. 9. Jak osiągnąć pełnię człowieczeństwa? Pełnię człowieczeństwa może osiągnąć osoba, która w życiu doświadcza pełnego wachlarza uczuć - doznaje szczęścia i beztroski, ale nie jest jej obce cierpienie, troska o drugiego człowieka. Nie można żyć tylko dla siebie, trzeba istnieć również dla innych (ludowa moralność).