Wielka Improwizacja z "Dziadów cz. 3" Adama Mickiewicza to kluczowy fragment dramatu romantycznego, ukazujący wewnętrzne rozterki głównego bohatera, Konrada. Monolog ten jest wyrazem buntu jednostki przeciwko Bogu i porządkowi świata, a także manifestacją idei mesjanizmu i prometeizmu.
- Konrad przedstawia się jako "Milijon", utożsamiając się z cierpieniem narodu
- Bohater przechodzi od pychy do pokory, co symbolizuje jego duchową przemianę
- Fragment zawiera liczne odniesienia biblijne i historyczne
- Scena ta jest kluczowa dla zrozumienia całości dramatu i ideologii romantycznej
