Filozofia antyczna - wielcy myśliciele
Sokrates wierzył, że prawdziwa mądrość pochodzi z wątpienia. Jego podejście było rewolucyjne - twierdził, że człowiek może odnaleźć wiedzę tylko w sobie samym, poprzez kwestionowanie tego, co uważamy za oczywiste. Według Sokratesa, to co powszechnie uważa się za mądrość, często jest bez wartości.
Platon rozwinął filozofię swojego mistrza, tworząc teorię, że świat materialny jest jedynie cieniem prawdziwej rzeczywistości. Wierzył, że istnieje wieczny świat idei, a nasze poznanie jest właściwie przypominaniem sobie tego, co dusza widziała w świecie idei. Dla Platona, człowiek postępuje źle tylko z powodu niewiedzy, a rozum powinien kierować myśli i uczucia ku absolutnemu dobru i pięknu.
Arystoteles wprowadził podstawy myślenia naukowego, które różniły się od podejścia Platona. Twierdził, że podstawą sądów o rzeczywistości są obserwacje zmysłowe i dociekliwe badanie. Według niego, należy obserwować rzeczywistość i na tej podstawie wyciągać wnioski. Arystoteles promował też zasadę złotego środka jako wskazówkę dla etycznego życia.
💡 Ciekawostka: Sokrates nigdy nie zapisał swoich nauk - znamy je głównie z dialogów Platona, który był jego uczniem. Zastanów się, czy znasz innych wielkich nauczycieli, którzy nie pozostawili własnych zapisków, a mimo to zmienili świat?