Wybrane utwory Horacego
W pieśni "Exegi monumentum" (Wybudowałem pomnik) Horacy porusza temat nieśmiertelności sztuki. Poeta twierdzi, że jego twórczość jest jak trwały pomnik, który przetrwa długo po jego śmierci. Wyraża przekonanie, że choć jego ciało jest śmiertelne, jego poezja zapewni mu wieczną sławę.
Kluczowym przesłaniem wiersza jest słynne stwierdzenie "non omnis moriar" (nie wszystek umrę), które symbolizuje wiarę w to, że dzięki swojej sztuce artysta zyskuje pewną formę nieśmiertelności.
W utworze "Do Leukone" poeta dzieli się refleksjami o ludzkim życiu. Twierdzi, że przyszłość jest niepewna i zależy od woli bogów, dlatego nie warto próbować jej przewidzieć. Wiersz łączy elementy filozofii stoickiej (godne przyjmowanie tego, co przyniesie los) z epikurejską (cieszenie się chwilą).
💡 Słynne powiedzenie "carpe diem" (chwytaj dzień) pochodzi właśnie z twórczości Horacego i zachęca nas do korzystania z życia tu i teraz, zamiast martwienia się o przyszłość.
Horacjanizm jako postawa życiowa łączy stoicyzm i epikureizm, promując umiar i unikanie skrajności. Cechuje go wiara w nieśmiertelność poezji, dążenie do prostoty oraz przekonanie, że należy cieszyć się pięknem świata, ale bez przywiązywania się do dóbr materialnych. Poezję Horacego wyróżnia klasyczna forma - pieśni i ody o regularnej budowie, często zawierające apostrofy i pouczenia moralne.