Podstawowe znaki interpunkcyjne i ich zastosowanie
Rozdział ten przedstawia zasady interpunkcji w języku polskim, koncentrując się na siedmiu podstawowych znakach interpunkcyjnych: kropce, przecinku, znaku zapytania, cudzysłowie, dwukropku, nawiasie i wykrzykniku. Szczególną uwagę poświęcono zasadom stosowania kropki i przecinka.
Kropka jest używana na końcu zdań oznajmujących, co stanowi podstawową zasadę interpunkcji w języku polskim. Przecinek, jako jeden z najczęściej używanych znaków interpunkcyjnych, ma szereg zastosowań, które zostały szczegółowo omówione.
Highlight: Przecinek stawiamy pomiędzy zdaniami podrzędnymi a nadrzędnymi, pomiędzy zdaniami współrzędnymi połączonymi bezspójnikowo, oraz po obu stronach zdania podrzędnego lub równoważnika zdania, gdy wplatamy je w zdanie nadrzędne.
Dokument podkreśla również, kiedy nie należy stawiać przecinka, co jest równie ważne dla poprawnej interpunkcji. Na przykład, przecinka nie stawiamy przed spójnikami takimi jak "i", "oraz", "ani", "ni", "albo", "lub", "czy", "bądź", jeżeli występują w zdaniu tylko raz.
Example: "Kupiłem jabłka i gruszki." (brak przecinka przed "i")
Znak zapytania, znany również jako pytajnik, stosuje się na końcu zdań pytających, co jest kluczowym elementem zasad interpunkcji klasa 8 i nie tylko.
Definition: Znak zapytania (pytajnik) to znak interpunkcyjny stawiany na końcu zdania pytającego, sygnalizujący, że wypowiedź ma charakter pytania.
Ta część dokumentu stanowi solidną podstawę do zrozumienia zasad interpunkcji przecinki i innych podstawowych znaków interpunkcyjnych, co jest niezbędne dla poprawnego pisania w języku polskim.
