Streszczenie "Konrada Wallenroda" - strona 1
"Konrad Wallenrod" to powieść poetycka Adama Mickiewicza, wydana w 1828 roku, należąca do epoki romantyzmu. Utwór opowiada historię litewskiego patrioty, który postanawia pokonać Zakon Krzyżacki za pomocą podstępu i zdrady.
Highlight: "Konrad Wallenrod - problematyka" koncentruje się wokół dylematów moralnych związanych z walką przeciwko wrogowi przy użyciu nieetycznych środków.
Dzieło charakteryzuje się następującymi cechami gatunkowymi:
- Luźna, nieciągła fabuła z lukami i niedopowiedzeniami
- Nawiązania do wydarzeń historycznych
- Synkretyzm rodzajowy i gatunkowy
- Emocjonalny narrator i nacisk na stany emocjonalne bohaterów
- Ponura, tragiczna atmosfera
Definition: Powieść poetycka to gatunek literacki łączący cechy epiki i liryki, charakterystyczny dla romantyzmu.
Geneza "Konrada Wallenroda" wiąże się z sytuacją polskich patriotów żyjących pod panowaniem rosyjskiego cara. Mickiewicz wykorzystuje średniowieczny kostium, aby opisać dwuznaczną moralnie sytuację walki z zaborcą.
Vocabulary: Wallenrodyzm - pojęcie oznaczające metodę walki z wrogiem za pomocą podstępu i zdrady, gdzie wzniosły cel uświęca nieetyczne środki.
Czas i miejsce akcji utworu to XIV wiek, a wydarzenia rozgrywają się głównie w Malborku siedzibieKrzyz˙akoˊw oraz na Litwie.