"Konrad Wallenrod" Adama Mickiewicza to dzieło przedstawiające złożone motywy literackie w Konradzie Wallenrodzie, które skupiają się wokół tragicznego bohatera i jego wewnętrznego konfliktu między miłością do ojczyzny a osobistym szczęściem.
Patriotyzm w Konradzie Wallenrodzie jest głównym motywem przewodnim utworu, ukazanym poprzez postać głównego bohatera, który decyduje się na podstęp i zdradę zakonu krzyżackiego w imię wyższych wartości - dobra swojej ojczyzny. Mickiewicz przedstawia patriotyzm jako siłę, która może prowadzić do tragicznych wyborów moralnych, ale jednocześnie jest najwyższą wartością, dla której warto poświęcić własne szczęście i życie. Wallenrod, przyjmując rolę wielkiego mistrza zakonu, świadomie wybiera drogę zdrady i podstępu, by pomścić krzywdy wyrządzone jego narodowi.
Motyw domu w twórczości Mickiewicza pojawia się w utworze jako symbol utraconej ojczyzny i tęsknoty za nią. Dom rodzinny Alfa (prawdziwe imię Konrada) zostaje zniszczony przez Krzyżaków, co staje się początkiem jego tragicznej historii. Mickiewicz pokazuje, jak utrata domu rodzinnego i ojczyzny wpływa na psychikę człowieka i jego późniejsze wybory życiowe. W szerszym kontekście, motyw domu łączy się z tematem wygnania i tułaczki, tak charakterystycznym dla romantycznej literatury. Autor przedstawia dom nie tylko jako fizyczne miejsce, ale przede wszystkim jako przestrzeń duchową, związaną z tożsamością narodową i kulturową. Utrata domu staje się symbolem utraty niepodległości, a dążenie do jego odzyskania - metaforą walki o wolność ojczyzny.
