"Lalka jako powieść dojrzałego realizmu" to arcydzieło polskiej literatury przedstawiające złożony obraz społeczeństwa warszawskiego lat 70. i 80. XIX wieku.
Główne aspekty utworu:
- Realizm krytyczny w Lalce uwidacznia się poprzez wielowymiarowe przedstawienie rzeczywistości i wnikliwą analizę psychologiczną postaci
- Praca u podstaw Lalka Wokulski pokazuje zderzenie pozytywistycznych ideałów z rzeczywistością
- Motyw miłości w Lalce stanowi kluczowy element fabuły, ukazując tragiczne uczucie Wokulskiego do Izabeli Łęckiej
- Kompozycja wielowątkowa łączy różne perspektywy narracyjne i gatunki literackie
- Problematyka społeczna obejmuje kwestie klasowe, emancypację kobiet i asymilację Żydów