Mit o Prometeuszu - historia buntu i poświęcenia
Wyobraź sobie titana, który postanawia stworzyć ludzkość i oddaje za nią wszystko. Prometeusz ulepił pierwszego człowieka z gliny i tchnął w niego życie, kradnąc ogień z rydwanu Słońca. To był dopiero początek jego przyjaźni z ludźmi.
Gdy zobaczył, jak bezbronni są jego stworzenia, Prometeusz ponownie ukradł niebieski ogień i podarował go ludziom. Uczył ich rzemiosła i sztuki, pokazywał jak wykorzystać ten dar. Zeus jednak nie mógł tego tolerować - ludzie stawali się zbyt potężni.
Plan zemsty boga był podstępny. Zlecił Hefajstosowi stworzenie Pandory - pięknej kobiety, która otrzymała od każdego bóstwa szczególny dar. Atena obdarowała ją umiejętnością robót kobiecych, Afrodyta wdziękiem, Hermes darem wymowy. Najważniejszy był jednak prezent w postaci szczelnie zamkniętej puszki.
Ciekawostka: Prometeusz od razu wyczuł podstęp i odrzucił Pandorę, ale jego brat Epimeteusz dał się oczarować i poślubił ją. Gdy małżonkowie otworzyli puszkę, wszystkie nieszczęścia i choroby rozprzestrzeniły się po świecie.
Prometeusz postanowił zemścić się na bogach. Zabił wołu, podzielił na dwie części - mięso zawinął w skórę, kości nakrył tłuszczem. Poprosił Zeusa o wybór części, która od tej pory będzie składana w ofierze. Zeus, skuszony widokiem tłuszczu, wybrał gorszą część. Gdy zorientował się w oszustwie, przykuł Prometeusza do skały Kaukazu, gdzie orzeł codziennie wyżerał mu wątrobę, która wciąż odrastała.