Młoda Polska - podstawowe informacje i nurty
Młoda Polska (1890-1918) to epoka, która narodziła się z potrzeby wyrażenia nowych uczuć i doświadczeń. Artyści tej epoki eksperymentowali z językiem i stylem, często wyrażając melancholię i egzystencjalne niezadowolenie.
Modernizm był głównym ruchem tej epoki - oznaczał poszukiwanie nowoczesności i przełamywanie starych konwencji. Artyści chcieli wyrażać swoje subiektywne emocje i refleksje nad zmianami w świecie.
Neoromantyzm pokazywał, jak twórcy Młodej Polski czerpali inspirację z romantyzmu. Fascynowali się dziełami Mickiewicza, Słowackiego czy Norwida, ale nadawali im nową, nowoczesną formę.
Dekadentyzm to nurt pełen pesymizmu i przekonania o schyłku cywilizacji. Dekadentyści czuli pustkę i apatię, niektórzy szukali ucieczki w alkoholu czy erotyce. Mieszczańskie życie budziło w nich odrazę, ale własne istnienie też wydawało się bezcelowe.
Pamiętaj: Nazwa "fin de siècle" (koniec wieku) doskonale oddaje nastrój epoki - nostalgię, dekadencję i poczucie nadchodzących zmian.