Alternatywny zapis:

tego idea PROMETEIZMU. MIT O DEDALU I IKARZE Dedal jako genialny konstruktor został zatrudniony przez króla Krety, Minosa do budowy słynnego labiryntu dla swego syna Minotaura. Gdy Dedal chciał wrócić do Aten, Minos się na to nie zgodził, ponieważ obawiał się że konstruktor za jego wszystkie sekrety. Wynalazca obmyślił plan ucieczki. Skonstruował z ptasich piór i wosku ogromne skrzydła dla siebie i syna Ikara. Przestrzegał syna przed wylotem, aby nie leciał on za blisko słońca, ponieważ wosk się stopi ani zbyt nisko, ponieważ pióra nasiąkną wilgocią. Jednak Ikar, pod wpływem emocji zapomniał o radach ojca i wzbił się zbyt wysoko. Słońce roztopiło wosk i młodzieniec wpadł do morza i tam utonął. Ikar stał się symbolem młodzieńczego buntu i nieposłuszeństwa, natomiast Dedal symbolem mądrości i przezorności. MIT O ORFEUSZU I ERYDYCE Orfeusz był uznawany za największego poetę i śpiewaka grającego na lutni, miał on piękną żonę Eurydykę. Gdy ta zmarła, ukąszona przez węża, zrozpaczony Orfeusz cierpiał więc postanowił wyruszyć do krainy zmarłych, aby błagać o powrót żony. Śpiewak tak zaczarował wszystkich, że dostał zgodę na odzyskanie ukochanej. Jednym warunkiem było to aby Orfeusz nie spoglądał za siebie na swoją żonę aż do wyjścia z Hadesu. Ten jednak nie wytrzymał i utracił ukochaną na zawsze. Orfeusz sam wrócił na ziemię i od tej pory błąkał się samotnie. MIT O SYZYFIE Syzyf był królem Koryntu i ulubieńcem bogów, którzy zapraszali go na swoje uczty. Miał on jedną wadę: nie umiał dochować tajemnicy i bardzo lubił plotkować i opowiadać o sekretach bogów ludziom. Pewnego dnia miarka się przebrała i Zeus postanowił wysłać do Syzyfa Tanosa- bożka śmierci, lecz sprytny władca pojmał i uwięził Tanosa. To ponownie bardzo rozgniewało bogów. Wysłali więc do niego Aresa i musiał umrzeć, lecz przed śmiercią nakazał żonie, aby nie grzebała jego zwłok- dzięki temu nie mógł wejść do krainy umarłych, a jedynie błąkał się po świecie. Następnie król wyprosił u Plutona, aby pozwolił mu na chwilę wrócić do świata żywych, aby ukarać żonę która rzekomo nie chciała go pochować. Pluton nieświadomy podstępu pozwolił mu wrócić na 3 dni. Tym oto sposobem Syzyf ponownie okłamał bogów za co spotkała go surowa kara: miał bez końca wtaczać wielki głaz na stromą górę, lecz za każdym razem gdy był przy wierzchołku kamień spadał. Syzyf jest symbolem ciężkiej i bezsensownej pracy. MIT O DEMETER I KORZE Bogini Demeter miał córkę Persefonę, w której zakochał się Hades, bóg podziemi. Porwał on dziewczynę, a jej matka zesłała wtedy na ziemię klęski nieurodzaju, które miały trwać tak długo jak Hades będzie więził jej córkę. Zeus nakazał Hadesowi oddać Persefonę, lecz okazało się że zjadła ona w krainie zmarłych kilka ziarenek granatu, przez co związała się na zawsze z królestwem. Od tego czasu część roku spędzała z matką, w tym czasie na ziemi panował urodzaj, a kiedy wracała do podziemi życie zamierało. Mit ukazuje nam potęgę miłości macierzyńskiej. NAJWAŻNIEJSZE MOTYWY MITOLOGICZNE: 1. Wędrówka (Mit o Orfeuszu i Eurydyce) 2. Wina i kara(Mit o Prometeuszu, o Syzyfie) 3. Cierpienie (Mit o Prometeuszu, mit o Orfeuszu i Eurydyce) 4. Bunt (mit o Dedalu i Ikarze) 5. Walka 6. Miłość( mit o Orfeuszu i Eurydyce, O Demeter i Korze)