"Krzak dzikiej róży" - Życie w cieniu śmierci
Kasprowicz tworzy dramatyczny obraz tatrzańskiego krajobrazu, gdzie każdy element ma głębokie znaczenie symboliczne. Stałe elementy to róża, skały i limba, ale zmienia się pora dnia - typowo impresjonistycznie!
Dzika róża o intensywnej czerwieni symbolizuje życie, które boi się zmian i jest świadome swojej kruchości. Limba (powalone drzewo) to symbol śmierci i rozkładu. Szare, zimne skały tworzą ponure tło dla tej dramatycznej sceny.
Zestawienie róży i limby pokazuje, że życie jest nieustannie zagrożone śmiercią. Czerwień róży odbija się od szarości skał - to gra kontrastów, która wzmacnia wymowę utworu.
Symbolika: Róża przychyla się do ściany, bo boi się burzy - jak człowiek, który zdaje sobie sprawę z kruchości życia.