Strona 3: Indywidualizacja języka w "Moralności pani Dulskiej"

Indywidualizacja języka w dramacie "Moralność pani Dulskiej" pełni kluczową rolę w charakterystyce bohaterów i ubarwieniu utworu. Zapolska wykorzystuje tę technikę, aby głębiej przedstawić osobowości postaci i ich pochodzenie społeczne.

Przykłady indywidualizacji języka w dramacie:

1. Zbyszek: Jego mowa charakteryzuje się użyciem slangu typowego dla bywalców nocnych kawiarni. Odzwierciedla to jego hulaszczy tryb życia i bunt przeciwko mieszczańskim konwenansom.

2. Aniela Dulska: Jej zasób słownictwa jest ubogi, a sposób wypowiedzi niestaranny i mechaniczny. To podkreśla jej ograniczone horyzonty myślowe i koncentrację na pozorach, a nie na rzeczywistych wartościach.

3. Siostry (Mela i Hesia): Używają języka młodzieżowego i dziecięcego żargonu, co oddaje ich wiek i pozycję w rodzinie.

Highlight: Indywidualizacja języka w "Moralności pani Dulskiej" nie tylko ubarwia utwór, ale stanowi istotny element charakterystyki bohaterów, ukazując ich pochodzenie, wykształcenie i pozycję społeczną.

Example: Użycie slangu przez Zbyszka może obejmować wyrażenia związane z życiem kawiarnianym, podczas gdy język Anieli Dulskiej może być pełen frazesów i banalnych powiedzonek typowych dla mieszczaństwa.

Technika indywidualizacji języka jest jednym z kluczowych elementów dramatu naturalistycznego, pozwalającym na realistyczne oddanie środowiska społecznego przedstawionego w utworze. W przypadku "Moralności pani Dulskiej" służy ona do pogłębienia krytyki społecznej i ukazania kontrastu między różnymi postawami moralnymi reprezentowanymi przez bohaterów.