"Pan Tadeusz" to najważniejsza polska epopeja narodowa, napisana przez Adama Mickiewicza, przedstawiająca obraz szlacheckiej Polski z początku XIX wieku.
Główna fabuła utworu koncentruje się wokół młodego Tadeusza, który powraca do rodzinnego Soplicowa po zakończeniu nauki. W Księdze 1 poznajemy głównych bohaterów oraz dowiadujemy się o wieloletnim sporze między rodami Sopliców i Horeszków o zamek. Istotnym wątkiem jest także rodząca się miłość między Tadeuszem a tajemniczą Zosią, oraz skomplikowana relacja z Telimeną. Streszczenie szczegółowe pokazuje, jak autor mistrzowsko splata wątki miłosne z historycznymi wydarzeniami i tradycjami szlacheckimi.
W kolejnych księgach (Księga 2 i Księga 3) Mickiewicz rozwija zarówno wątek sporu o zamek, jak i przedstawia barwne obrazy życia szlacheckiego - polowania, uczty, spory sąsiedzkie i tradycje. Szczególnie istotne są opisy przyrody litewskiej, które stanowią nie tylko tło wydarzeń, ale są integralną częścią utworu. Autor umiejętnie łączy elementy realistyczne z romantycznymi, tworząc wielowymiarowy obraz Polski szlacheckiej. Pan Tadeusz streszczenie ukazuje, jak w utworze przeplatają się wątki osobiste bohaterów z wielkimi wydarzeniami historycznymi, takimi jak wojna napoleońska i nadzieje Polaków na odzyskanie niepodległości. Każda księga wnosi nowe elementy do tej bogatej mozaiki życia szlacheckiego, tradycji narodowych i przemian społecznych zachodzących w ówczesnej Polsce.
