Partykuła "nie" z czasownikiem - zasady pisowni łącznej
Z czasownikiem partykułę "nie" piszemy razem tylko w przypadku imiesłowów przymiotnikowych (czynnych i biernych). Takie formy zachowują się jak przymiotniki i określają cechy.
Przykłady to: nieistniejący (Przewodnik pokazał nam fotografię już nieistniejącej kamienicy) oraz nieoceniony (Pomoc, której mi udzieliłeś, jest wręcz nieoceniona).
W pozostałych przypadkach piszemy "nie" z czasownikami osobno. Dotyczy to czasowników w formie osobowej, np. nie czekajcie, nie mogę (Wrócimy późno, więc nie czekajcie na nas). Również bezokoliczniki piszemy osobno, np. nie żałować, nie tłoczyć się (Marysia postanowiła nigdy niczego nie żałować).
Osobno piszemy też "nie" z imiesłowami przysłówkowymi, np. nie bojąc się, nie pracując (Nie bojąc się konsekwencji, krytykuje swojego szefa).
Ważne! Istnieją czasowniki, w których "nie" jest integralną częścią wyrazu i bez niej wyraz nie istnieje, np. niedomagać, nienawidzić. Te zawsze piszemy łącznie!