Norwid jako "pielgrzym"
Cyprian Norwid nawiązuje do koncepcji pielgrzyma Mickiewicza, jednak interpretuje ją w odmienny sposób. U Mickiewicza podmiot pozbawiony ojczyzny traci siłę do działania, natomiast u Norwida ta sama sytuacja staje się motywacją do dalszej wędrówki.
Poeta wprowadza interesujący neologizm "clopokąd" (zamiast "dopóki"), podkreślając, że wędrówka będzie trwała przez całe życie podmiotu i nadawała mu sens. Ta językowa innowacja odzwierciedla Norwidowskie poszukiwanie nowych środków wyrazu.
Główną tematyką utworów Norwida jest człowiek, który mimo krytyki żyje zgodnie z własnymi wartościami i przekonaniami. Poeta pokazuje, że prawdziwa wędrówka to nie tyle fizyczne przemieszczanie się, co duchowa podróż ku samodoskonaleniu.
💡 Dla Norwida najważniejszą ze wszystkich wartości była wartość duchowa, polegająca na nieustannym rozwoju wewnętrznym i doskonaleniu siebie.