Pisownia trudnych form przymiotników

Na tej stronie skupiono się na zasadach pisowni trudnych form przymiotników. Wyjaśniono, że końcówka -ski łączy się z rzeczownikami o temacie zakończonym na g, ch, z, s, sz, ż, c, sz, cz, śl, rk, rg. Podano przykłady takie jak "nowotarski" od "Nowy Targ" czy "francuski" od "Francuz". Następnie omówiono zastosowanie końcówki -cki, która pojawia się w przymiotnikach utworzonych od tematów zakończonych na t, c, ć, k, cz. Przykłady to "prostacki" od "prostak" czy "asystencki" od "asystent".

Przykład: Dla stopniowania przymiotników w języku polskim podano: Nowy Targ - nowotarski, Francuz - francuski, co ilustruje zasadę używania końcówki -ski.

Dokument kończy się wyjaśnieniem, że zakończenie -dzki występuje w zapisie przymiotników utworzonych od tematów zakończonych na d, dz, dź, dt, dż. Jako przykłady podano "grodzki" od "gród" oraz "szwedzki" od "Szwed".

Podsumowanie: Zasady pisowni trudnych form przymiotników w języku polskim opierają się na analizie zakończenia tematu rzeczownika, od którego tworzymy przymiotnik. To kluczowa wiedza dla uczniów przygotowujących się do quizu z języka polskiego czy dyktanda z wielkiej i małej litery dla klasy 4 i 5.