Pozytywizm w Polsce to kluczowa epoka w historii literatury polskiej, charakteryzująca się skupieniem na rozwoju społecznym i gospodarczym kraju po upadku powstania styczniowego. Twórcy pozytywizmu i ich dzieła koncentrowali się na propagowaniu idei pracy organicznej i pracy u podstaw.
Główne punkty:
- Cechy pozytywizmu obejmowały scjentyzm, ewolucjonizm i utylitaryzm
- Gatunki literackie pozytywizmu zdominowane były przez prozę epicką
- Najwybitniejsi pisarze pozytywizmu to Bolesław Prus, Eliza Orzeszkowa i Aleksander Świętochowski
- Hasła pozytywizmu koncentrowały się na pracy organicznej i postępie społecznym
- Emancypacja kobiet w pozytywizmie oraz asymilacja Żydów stanowiły ważne tematy społeczne epoki