Początki i charakterystyka średniowiecza
Epoka średniowiecza w literaturze rozpoczęła się symbolicznie w 476 roku upadkiem Rzymu, kończąc tym samym starożytność. Czas trwania średniowiecza w Europie to okres od V do XV wieku, natomiast czas trwania średniowiecza w Polsce obejmuje lata od X do XV wieku.
Nazwa epoki średniowiecza pochodzi od łacińskiego terminu "medium aevum", oznaczającego wieki średnie - okres przejściowy między antykiem a renesansem. Epoka ta charakteryzowała się uniwersalizmem, zakładającym jedność państwa, religii (chrześcijaństwa) i języka (łaciny).
Highlight: Światopogląd średniowieczny opierał się na przekonaniu o istnieniu świata materialnego i duchowego, z Bogiem w centrum (teocentryzm).
Literatura średniowiecza przykłady obejmują dzieła pisane głównie po łacinie, o charakterze anonimowym. Wykształciły się wówczas specyficzne wzorce osobowe: święty, rycerz, władca i dama serca.
Definition: Teocentryzm to pogląd filozoficzny uznający Boga za przyczynę, stwórcę, powód i cel istnienia wszystkiego.
Cechy literatury średniowiecza to przede wszystkim:
- Sakralność - podział na literaturę religijną i świecką
- Anonimowość - autorzy tworzyli dla chwały Boga, nie dla własnej sławy
- Dwujęzyczność - z przewagą łaciny, ale pojawiają się też utwory w językach narodowych
- Alegoryczność - świat postrzegany jako zbiór znaków od Stwórcy
- Rękopiśmienność - utwory pisane ręcznie w klasztornych skryptoriach
- Dydaktyczność - literatura miała pouczać i dawać wzorce postępowania
Vocabulary: Pareneza - literatura dostarczająca wzorce osobowe.
W architekturze średniowiecza wyróżniamy dwa główne style: romański (X-XIII w.) i gotycki (XIV-XV w.), każdy o charakterystycznych cechach.