Sztuka średniowiecza
Sztuka średniowiecza rozwijała się w dwóch głównych stylach: romańskim (XI-XIII w.) i gotyckim (XII-XV w.). Styl romański charakteryzował się masywnymi budowlami z kamienia, grubymi murami i półkolistymi łukami. Budowle były proste i regularne, z małymi oknami.
Styl gotycki, który nastąpił po romańskim, przyniósł znaczące zmiany w architekturze. Cechował się wysokimi budowlami o lekkiej konstrukcji, strzelistością, cienkimi ścianami i dużymi oknami z witrażami. Ta zmiana stylu odzwierciedlała ewolucję myśli i technologii średniowiecza.
W średniowieczu istotne były również pewne kluczowe pojęcia, które kształtowały światopogląd epoki:
- Teocentryzm - stawianie Boga w centrum zainteresowania.
- Dualizm - podział świata na sfery sacrum i profanum.
- Uniwersalizm - ujednolicenie systemu poglądów i wartości.
- Feudalizm - system społeczny dzielący społeczeństwo na stany.
Symbole epoki, takie jak krzyż, miecz, tiara i korona, odzwierciedlały najważniejsze wartości i instytucje średniowiecza.
Vocabulary: Teocentryzm - pogląd stawiający Boga w centrum zainteresowania, charakterystyczny dla filozofii i kultury średniowiecza.
Przykład: Styl gotycki w architekturze, z jego strzelistymi wieżami i dużymi witrażami, symbolizował dążenie człowieka średniowiecza ku niebu i Bogu.
