Pan Tadeusz
"Pan Tadeusz" to epopeja narodowa napisana przez Mickiewicza jako źródło pociechy dla Polaków po klęsce powstania listopadowego. Jest wyrazem tęsknoty poety za ojczyzną i wezwaniem do zachowania jedności narodowej.
Jako epopeja charakteryzuje się obiektywnym i wszechwiedzącym narratorem, inwokacją, regularnym trzynastozgłoskowcem oraz podniosłym stylem z rozbudowanymi porównaniami homeryckimi. Mickiewicz łączy w utworze elementy różnych gatunków (poemat opisowy, sielanka, powieść poetycka).
Tytułowy Pan Tadeusz, przedstawiciel młodego pokolenia, wprowadza we dworze nowe porządki i podejmuje walkę o wolność ojczyzny w szeregach wojsk Dąbrowskiego. Symbolizuje nadchodzący nowy ład społeczny, podczas gdy zajazd stanowi ostatni przejaw dawnych tradycji szlacheckich.
🌟 Istotne: Szczególnie ważny jest obraz Soplicowa jako arkadii - idealnego, wyidealizowanego obrazu polskiej tradycji, gdzie kultywowane są narodowe obyczaje, stanowiące ostoję polskości w czasach niewoli.
Problematyka utworu obejmuje: konflikt między rodami, znaczenie tradycji, obraz przyrody jako równoprawnego bohatera, przemianę społeczeństwa i jednostek (zwłaszcza Jacka Soplicy), obecność historii jako tła wydarzeń oraz różne oblicza miłości (od nieszczęśliwej przez fizyczną po prawdziwą).