Pobierz z
Google Play
Układ pokarmowy
Metabolizm
Bakterie i wirusy. organizmy beztkankowe
Proste zwierzęta bezkręgowe
Genetyka klasyczna
Kręgowce zmiennocieplne
Chemiczne podstawy życia
Komórka
Organizm człowieka jako funkcjonalna całość
Rozmnażanie i rozwój człowieka
Ekologia
Aparat ruchu
Genetyka molekularna
Genetyka
Układ wydalniczy
Pokaż wszystkie tematy
Kwasy
Stechiometria
Gazy i ich mieszaniny
Sole
Wodorotlenki a zasady
Budowa atomu a układ okresowy pierwiastków chemicznych
Systematyka związków nieorganicznych
Efekty energetyczne i szybkość reakcji chemicznych
Reakcje chemiczne w roztworach wodnych
Węglowodory
Układ okresowy pierwiastków chemicznych
Roztwory
Pochodne węglowodorów
Świat substancji
Reakcje utleniania-redukcji. elektrochemia
Pokaż wszystkie tematy
28.03.2022
2125
92
Udostępnij
Zapisz
Pobierz
Zarejestruj się
Dostęp do wszystkich materiałów
Dołącz do milionów studentów
Popraw swoje oceny
Rejestrując się akceptujesz Warunki korzystania z usługi i Politykę prywatności.
Zarejestruj się
Dostęp do wszystkich materiałów
Dołącz do milionów studentów
Popraw swoje oceny
Rejestrując się akceptujesz Warunki korzystania z usługi i Politykę prywatności.
Każdy z nas przynajmniej raz w życiu stanął między młotem a kowadłem. Dobro własne? Czy może jednak dobro ogółu? Co będzie bardziej opłacalne? Czerpanie korzyści samemu, czy dawanie tej możliwości innym? Od zawsze człowiekowi towarzyszyły takie otóż dylematy. Były to sytuacje bez jednego dobrego wyjścia. Czy bycie egoistą jest złe, gdy przyznajesz sobie prawa do własnych potrzeb oraz dbania o nie bez poczucia winy? I czy bycie altruistą, gdy każdy i tak przejdzie obojętnie obok twojego czynu albo doszuka się błędu tylko po to, aby ci go wytknąć jest dobre? Egoizm może sprzyjać altruizmowi? Wielu pisarzy poruszało ten odwieczny problem w swoich utworach, literatura ukazywała różne postawy ludzi stojących przed takim wyborem. Jacek Soplica- przemiana i ,,nawrócenie". Porywczy, kłótliwy i zuchwały, z zawyżonym ego bohater ,,Pana Tadeusza" Mickiewicza odstąpił miłości dla dobra ogółu. Prowadziło to do rozdarcia, alkoholizmu, zazdrości a nawet morderstwa. Jednak wszystkie te sytuacje przyczyniły się do przełomu i głębokiej przemiany życiowej. Pokornieje, odbywa służbę żołnierską. Na znak pokuty przyjmuje strój mnicha i imię ,,Robak". Staje się wielkim patriotom. Naprawia błędy z przeszłości i chce pogodzić skłócone ze sobą dwa narody. Ale czy nie mógł oszczędzić cierpienia już wcześnie? Czy nie walcząc o to co kochał, był później do końca spełniony i dumny z siebie? Może mógł być dobrym człowiek od początku, nie...
Użytkownik iOS
Filip, użytkownik iOS
Zuzia, użytkownik iOS
rezygnując ze szczęścia? Prometeusz- poświęcenie własnego mienia dla dobra ogółu. Postać, która wykradła bogom ogień, by przekazać go ludziom, dać możliwość na lepsze życie i przyczynić się do rozwoju ludzkości. Dobro innych z tragicznym skutkiem dla siebie. Znieważenie i narażenie się Zeusowi. Okrutna kara. Ale czy żałował? Nie. Cierpiał ale jednocześnie był szczęśliwy. Owszem, mógł myśleć o sobie ale czy wtedy czułby się spełniony? Czy dawałoby to tyle radości? A może oszczędziło bólu i cierpienia? Mógł inaczej postąpić i uszczęśliwić obie strony? Konrad Wallenrod- przegrane życie, za dobro ogółu. Mickiewicz postawił bohatera przed wyborem między kobietą, a ojczyzną. Z trudem oddał się ojczyźnie, rezygnując ze szczęścia z Aldoną. Z miłości do kraju wypełnił swoją życiową misję, ale nieprzemijające uczucie do płci pięknej nie pozwalały mu funkcjonować, co poniosło za sobą tragiczne skutki i samobójstwo. Można by powiedzieć, że sam skazał się na utratę możliwości istnienia na świecie. Ktoś podziękował za jego czyny? Obojętność innych, za możliwość szczęścia? Balladyna- samolubstwo. Kobieta dążąca po trupach do celu. Morderczyni. Królowa nie myśląca o poddanych i o losach swojego państwa. Egoistka,z niepohamowaną ambicją prowadzącą do samozniszczenia. Za wszystkie swoje czyny zapłaciła śmiercią rażona piorunem. Juliusz Słowacki w ,,Balladynie" potępił egoizm, ukazując kare za egoizm. Parys- narażenie życia innych, dla własnego szczęścia. Główny bohater ,,Odprawy posłów greckich" Kochanowskiego porwał Helenę, nie licząc się ze zdaniem innych i za wszelką cenę nie chciał jej oddać, miało to negatywne skutki. Myśląc o sobie skazał Troję na wojnę z Grecją zakończoną upadkiem państwa i śmiercią wielu ludzi. Czy własne dobro, jest warte życia innych? Czy nieraz nie warto odpuścić, by nie skrzywdzić kogoś innego? Dobrze jest pomagać, umieć słuchać i być gotowym odpowiednio zareagować, by stać za dobrem ogółu. Ale są i takie sytuacje, w których egoizm, pod warunkiem, że nieprzesadzony, też nie jest zły. Altruizm ogranicza i rodzi frustrację, egoizm jest najczęściej potępiany, ale czy nie jest tak, że ,,umiesz liczyć, to licz na siebie"? Nie da się określić czym powinniśmy się kierować, zależy to od wielu czynników, tam gdzie możemy pozwolić sobie i wiemy, że to będzie odpowiednia decyzja dla naszego dobra, nie raniąc przy tym w dużym stopniu innych, patrzmy na siebie. Nie rezygnujmy ze szczęścia i życia, bo nikt nam za to nie podziękuje. Tam, gdzie narażone jest wiele ludzi starajmy się wybierać dobro ogółu, nie popadnijmy w narcyzm i przesadzony egoizm, bo to niezdrowe, nauczmy się robić wszystko ,,z głową". Egoizm może sprzyjać altruizmowi.