Satyry Ignacego Krasickiego to krytyczne spojrzenie na wady społeczeństwa polskiego XVIII wieku. Autor skupia się na dwóch głównych utworach: "Świat zepsuty" i "Pijaństwo".
- "Świat zepsuty" analizuje ogólny stan moralny kraju po pierwszym rozbiorze Polski.
- "Pijaństwo" krytykuje powszechny problem alkoholizmu wśród szlachty.
- Krasicki stosuje ironię i karykaturę, by piętnować negatywne zjawiska społeczne.
- Satyry pełnią funkcję podobną do współczesnej publicystyki, ukazując i krytykując problemy epoki.