Mityzacja rzeczywistości w twórczości Schulza
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak zwykłe przedmioty mogą stać się magiczne? W "Sklepach cynamonowych" Bruno Schulz stosuje mityzację rzeczywistości - przekształca zwyczajny świat w fantastyczną opowieść przypominającą mit. Dzięki temu codzienne czynności i miejsca nabierają uniwersalnego, niemal magicznego znaczenia.
Świat przedstawiony przez Schulza to fascynująca mieszanka snu i jawy widziana oczami dziecka. Przestrzeń w jego opowiadaniach to tajemnicze miasteczko-labirynt, będące swoistym axis mundi (środkiem świata). Czas nie płynie tu linearnie, ale zatacza koła, tworząc liczne odgałęzienia zależne od percepcji narratora.
Postacie w "Sklepach cynamonowych" to archetypy - pierwotne wzorce zakodowane w ludzkiej świadomości. Służąca Adela jawi się jako wieczna kobieta i bogini urodzaju, a ojciec Jakub przyjmuje rolę proroka czy władcy królestwa ptaków. Ten efekt potęguje proza zliryzowana pełna poetyckich środków stylistycznych.
Ciekawostka! Bruno Schulz uważał, że każda twórczość jest formą mityzacji rzeczywistości. W swoich rysunkach, tak jak w prozie, przekształcał zwyczajny świat w fantastyczne wizje.
W opowiadaniu "Ulica Krokodyli" pojawia się zapowiedź katastroficzna - wszystko co oryginalne i piękne zostanie zastąpione przez tandetę i prymitywizm. Z kolei w "Traktacie o manekinach" Schulz pokazuje, jak człowiek próbując być stwórcą, tworzy jedynie marną kopię ludzkiego istnienia, co symbolizuje upadek cywilizacji.