Mieszczaństwo w "Lalce" Bolesława Prusa
Obraz społeczeństwa polskiego w "Lalce" nie byłby pełny bez przedstawienia mieszczaństwa, które Prus dzieli na trzy główne grupy: niemieckie, żydowskie i polskie. Każda z tych grup ma swoje charakterystyczne cechy i role w społeczeństwie warszawskim XIX wieku.
Mieszczaństwo niemieckie w "Lalce" jest przedstawione w pozytywnym świetle. Charakteryzuje się solidnością, pracowitością i rzetelnością. Są to przeważnie spolszczone rodziny, szanowane i poważane przez warszawiaków.
Example: Rodzina Minclów, u której pracował Ignacy Rzecki, jest przykładem spolszczonego mieszczaństwa niemieckiego, cechującego się uczciwością, sprawiedliwością i przywiązaniem do tradycji.
Mieszczaństwo żydowskie w "Lalce" jest ukazane jako grupa wnosząca do społeczeństwa polskiego pozytywne wartości, takie jak gospodarność, pracowitość i przedsiębiorczość. Jednocześnie Prus nie unika pokazania problemów związanych z asymilacją Żydów.
Highlight: Henryk Szlangbaum jest przykładem Żyda dążącego do asymilacji, który przez pewien czas używał nawet polskiego nazwiska Szlangowski.
Mieszczaństwo polskie w "Lalce" jest najbardziej zróżnicowaną grupą, obejmującą handlowców, drobnych kupców, rzemieślników, inteligentów, subiektów, a także osoby żyjące w skrajnej nędzy.
Vocabulary: Asymilacja - proces dostosowywania się mniejszości narodowej lub etnicznej do kultury dominującej grupy społecznej.
Warstwy społeczne w "Lalce" i ich przedstawiciele obejmują szeroki przekrój społeczeństwa, od arystokracji po niziny społeczne. Prus szczegółowo analizuje relacje między tymi grupami, ukazując konflikty i napięcia społeczne.