Geneza "Syzyfowych prac"
"Syzyfowe prace" to powieść Stefana Żeromskiego, która powstała na podstawie jego osobistych doświadczeń z czasów szkolnych. Autor przez wiele lat nosił się z zamiarem napisania tego utworu, co znajduje odzwierciedlenie w jego "Dziennikach".
Żeromski dorastał w trudnym okresie po upadku powstania styczniowego, kiedy nasilały się działania rusyfikacyjne i represje ze strony caratu. Mimo to, w jego rodzinie dbano o patriotyczne wychowanie i pielęgnowanie polskiej historii. Te wartości wpojone w młodości miały ogromny wpływ na kształtowanie się światopoglądu przyszłego pisarza.
Highlight: Osobiste doświadczenia Żeromskiego z gimnazjum kieleckiego, gdzie zetknął się z problemem rusyfikacji, stały się podstawą fabuły "Syzyfowych prac".
Autor, będąc uczniem, organizował tajne spotkania młodzieży, podczas których czytano zakazane lektury i zgłębiano historię Polski. Te przeżycia znalazły swoje odbicie w powieści, a losy głównego bohatera, Marcina Borowicza, mają wiele wspólnego z wydarzeniami z życia Żeromskiego.
Quote: "Marcin Borowicz i jego losy mają wiele wspólnego z wydarzeniami z życia Żeromskiego. W ten sposób pisarz utrwalił własne doświadczenie związane z represjami i wynarodowieniem młodzieży polskiej."
Studia w Warszawie ostatecznie ukształtowały światopogląd Żeromskiego. Stał się on orędownikiem kwestii narodowo-społecznych, dostrzegając także potrzebę zmian na wsi. Na kształt "Syzyfowych prac" wpłynęło również zainteresowanie pisarza utworami realizmu krytycznego, takimi jak dzieła Orzeszkowej, Prusa, Sienkiewicza czy Dygasińskiego.
Vocabulary: Realizm krytyczny - nurt w literaturze drugiej połowy XIX wieku, charakteryzujący się krytycznym spojrzeniem na rzeczywistość społeczną i dążeniem do jej obiektywnego przedstawienia.
Prace nad powieścią trwały kilka lat. Pierwsze wzmianki o nazwisku Borowicza pojawiają się w "Dziennikach" Żeromskiego w 1887 roku. Badacze są zgodni, że lata 1890-1891 to okres wstępnych prac nad dziełem, a rok 1896 to data ich ukończenia. "Syzyfowe prace" były po raz pierwszy publikowane w odcinkach w "Nowej Reformie" w 1897 roku pod pseudonimem Maurycy Zych. Wydanie książkowe ukazało się we Lwowie w 1898 roku.