Tango Sławomira Mrożka - Szczegółowa Analiza Dramatu
Tango to sztandarowy przykład polskiego teatru absurdu, napisany przez Sławomira Mrożka w 1964 roku. Utwór przedstawia konflikt międzypokoleniowy i rozpad tradycyjnych wartości w groteskowy sposób.
Definicja: Teatr absurdu to nurt w dramaturgii XX wieku, charakteryzujący się brakiem logicznego związku między scenami, groteskowym przedstawieniem rzeczywistości i absurdalnymi dialogami.
Dramat rozgrywa się w mieszkaniu inteligenckiej rodziny w połowie XX wieku. Przestrzeń sceniczna jest chaotyczna i zagracona, co symbolizuje rozpad wartości i norm społecznych. Głównym bohaterem jest Artur - młody student trzech fakultetów, który próbuje przywrócić tradycyjny porządek w swoim domu.
Mrożek mistrzownie konstruuje postacie reprezentujące różne postawy społeczne. Mamy więc zbuntowanego Artura, jego wyzwolonych rodziców - Eleonorę i Stomila, ekscentryczną babcię Eugenię, konformistycznego wuja Eugeniusza oraz prymitywnego Edka, który symbolizuje siłę fizyczną i brutalne przejęcie władzy.