Krytyczny obraz społeczeństwa
W wierszu "Mieszkańcy" Tuwim prezentuje negatywny stosunek do przeciętnych ludzi, których określa jako "strasznych". Poeta krytykuje ich materializm, powierzchowność i miałkość intelektualną. Przedstawia ich jako osoby, które nie zagłębiają się w istotne treści, a jednocześnie panicznie boją się utraty dóbr materialnych.
"Do prostego człowieka" to utwór o manipulacji społecznej. Tuwim pokazuje, jak władza manipuluje najmniej inteligentnymi i młodymi osobami, wykorzystując uczucia patriotyczne i religijne. Wiersz zawiera apel do buntu i przypomina, że każdy człowiek ma prawo do godnego życia.
W utworze "Colloquium niedzielne na ulicy" poeta przedstawia dialog między mężczyzną a kobietą. Mężczyzna, uważający się za romantyka, spotyka się z odrzuceniem ze strony kobiety, która postrzega go jako natręta. Tuwim pokazuje bohatera jako osobę nietaktowną, a kobietę jako nieprzystępną i niesubtelną.
💡 Julian Tuwim w swojej poezji dla dorosłych często stosował cudzysłów jako środek ironii i sarkazmu, co widać szczególnie w utworach krytycznych wobec społeczeństwa.