Strona 2: Kulminacja Wielkiej Improwizacji

W tej części Wielkiej Improwizacji z "Dziadów cz. 3" Konrad kontynuuje swój monolog, przechodząc od kreacji wszechświata do prób wpływania na ludzkie dusze. Bohater uświadamia sobie, że jego moc, potężna w sferze niebieskiej, okazuje się niewystarczająca na ziemi.

Highlight: Konrad rezygnuje z prób rozniecania uczuć w sercach ludzi i zamiast tego żąda od Boga mocy władania nad ludzkimi duszami.

Bohater pragnie narzucać własną wolę narodowi swojej ojczyzny. Jest przekonany, że po akcie twórczym na nieboskłonie, jego potęga jest wystarczająca, by kierować ludzkimi myślami i uczuciami. Wierzy w swój geniusz, przeceniając rolę woli.

Cytat: "Daj mi rząd dusz!"

To kluczowe żądanie Konrada wobec Boga. Bohater chce posiadać władzę absolutną, taką jaką ma Stwórca. Pragnie przelewać własne myśli w każdego człowieka, wierząc, że to uszczęśliwi jego podwładnych.

Cytat: "Ja chcę duszami władać, jak ty nimi władasz"

Gdy Bóg nie odpowiada na jego żądania, Konrad staje się coraz bardziej sfrustrowany i agresywny. Grozi, że stanie przeciwko Stwórcy, podobnie jak Szatan, i wypowie mu "krwawszą bitwę". Twierdzi, że będzie to walka na uczucia, którą na pewno wygra, ponieważ "cierpiał, kochał, w mękach i miłości wzrósł".

Vocabulary: Gigantomia - przekonanie o własnej wielkości i wyjątkowości, często nieuzasadnione.

Konrad, zaślepiony własną gigantomanią, staje się uzurpatorem swojej woli. Jego szlachetne początkowo pragnienie ulżenia ciemiężonemu narodowi przeradza się w egoizm geniuszu. Wielka Improwizacja ukazuje tym samym konflikt między pragnieniem wolności narodu a pychą jednostki.