Sztuka starożytnej Grecji stanowiła fundamentalny wpływ na rozwój kultury europejskiej i światowej.
Sztuka starożytnej Grecji rozwijała się przez kilka okresów historycznych, począwszy od okresu archaicznego, przez klasyczny, aż po hellenistyczny. Jednym z najważniejszych elementów tej sztuki była architektura, która wykształciła trzy podstawowe porządki architektoniczne: porządek dorycki, porządek joński i porządek koryncki. Każdy z nich charakteryzował się specyficznymi cechami - styl dorycki był surowy i monumentalny, styl joński odznaczał się większą dekoracyjnością i lekkością, a porządek koryncki był najbardziej ozdobny, z charakterystycznymi kapitelami w kształcie liści akantu.
Szczególne miejsce w kulturze starożytnej Grecji zajmowało malarstwo wazowe. Rozwinęło się ono w kilku stylach, wśród których najważniejsze to malarstwo czarnofigurowe i malarstwo wazowe czerwonofigurowe. W okresie orientalizującym powstał malarstwo wazowe styl orientalizujący, który czerpał inspiracje ze sztuki Wschodu. Starożytne wazy greckie nie tylko pełniły funkcje użytkowe, ale były także nośnikami mitologicznych i historycznych narracji. Malarstwo starożytnej Grecji przykłady można dziś podziwiać w największych muzeach świata, gdzie zachowały się wspaniałe okazy ceramiki z różnych okresów. Sztuka starożytna przykłady obejmują również rzeźbę, która dążyła do idealnego przedstawienia ludzkiego ciała, oraz architekturę sakralną, której najwspanialszym przykładem jest ateński Partenon. Sztuka starożytnego Rzymu w znacznym stopniu czerpała z greckich wzorców, rozwijając je i adaptując do własnych potrzeb.
