Pojmowanie polityki w historii i typy kultury politycznej
Koncepcja państwa Arystotelesa stanowi fundament rozważań o polityce. Arystoteles postrzegał politykę jako sztukę rządzenia państwem, której celem jest osiągnięcie dobra wspólnego obywateli. Uważał, że państwo do swojego istnienia potrzebuje różnorodności i nie powinno być jednolitym organizmem.
Highlight: Arystoteles w obrębie władzy państwowej wskazywał aspekt: kierujący, podkreślając rolę rządzących w dążeniu do dobra wspólnego.
Niccolo Machiavelli, włoski pisarz i polityk, wprowadził bardziej pragmatyczne podejście do polityki. Postrzegał ją jako dążenie do zdobycia i utrzymania władzy, koncentrując się na bezpieczeństwie zewnętrznym, pokoju wewnętrznym oraz stabilności i zamożności państwa.
Carl Schmitt, niemiecki teoretyk prawa, definiował politykę jako obszar życia, w którym dominuje myślenie w kategoriach sojusznik-wróg. Według niego, rolą państwa jest rozwiązywanie konfliktów między antagonistycznymi grupami.
Definition: Kultura polityczna to ogół postaw i orientacji politycznych zajmowanych przez uczestników danego systemu politycznego.
Wyróżniamy trzy główne typy kultury politycznej:
-
Kultura polityczna zaściankowa - charakteryzuje się brakiem świadomości roli jednostek w procesach politycznych i niskim poziomem identyfikacji z państwem.
-
Kultura polityczna podporządkowana - obywatele są świadomi wpływu systemu politycznego na ich życie, ale nie wierzą w możliwość wpływania na decyzje władz.
-
Kultura polityczna uczestnicząca - cechuje się dużą aktywnością obywateli w życiu publicznym i politycznym, charakterystyczna dla społeczeństw demokratycznych.
Example: Przykładem kultury politycznej uczestniczącej są społeczeństwa zachodnie, gdzie obywatele aktywnie angażują się w procesy wyborcze, debaty publiczne i inicjatywy obywatelskie.