Prawo jest fundamentalnym elementem organizacji społeczeństwa, który określa zasady postępowania i reguluje relacje między ludźmi.
Prawo pozytywne a prawo naturalne znaczenie to dwa podstawowe sposoby rozumienia prawa. Prawo naturalne opiera się na uniwersalnych wartościach moralnych i etycznych, które są niezmienne i niezależne od woli człowieka. Wywodzi się ono z natury ludzkiej i jest uznawane za nadrzędne wobec prawa stanowionego przez człowieka. Z kolei prawo pozytywne to zbiór norm prawnych ustanowionych przez uprawnione organy państwowe, które obowiązują w danym czasie i miejscu.
W ramach organizacji społeczeństwa występują różne typy norm społecznych w prawie, które regulują zachowania ludzi. Normy te obejmują zarówno przepisy prawne, jak i zasady moralne, obyczajowe czy religijne. Szczególnie istotne są normy prawne, które mają charakter powszechnie obowiązujący i są egzekwowane przez państwo. W praktyce funkcjonują dwa główne systemy prawa pozytywnego i precedensowego. System kontynentalny (civil law) opiera się na skodyfikowanych przepisach prawnych, podczas gdy system common law bazuje na precedensach sądowych i tradycji prawnej. W Polsce obowiązuje system kontynentalny, w którym głównym źródłem prawa są akty normatywne uchwalane przez odpowiednie organy państwowe. System ten charakteryzuje się hierarchiczną strukturą źródeł prawa, z Konstytucją jako najwyższym aktem prawnym, oraz jasno określonymi procedurami tworzenia i stosowania prawa.
